Geen thriller maar meer een spannende literaire roman

Dit is mijn vierde boek van Lieneke Dijkzeul. De titel komt letterlijk in de tekst voor op pagina 90 . Het boek omvat 48 hoofdstukken met verhalen die spelen in het heden en verleden. Dat vind ik persoonlijk lastig om mijn aandacht vast te houden. Het taalgebruik vind ik aangenaam en goed. Echter om het boek compleet in mij op te nemen heb ik het meerdere keren moeten lezen. De dialogen tussen Denny en Albert vond ik saai en op het laatst ongeloofwaardig. Het einde voelde voor mij onaf en dat is jammer. De cover vind ik niet toepasselijk dat is geen hand van een vrouw van ruim zestig jaar oud. Kleine kanttekening: de functie van de huisarts is wel heel gemakzuchtig gekozen. Als mevrouw (Charlotte) van den Broecke ineens geen medicatie meer komt halen hadden bij hem de alarmbellen moeten gaan rinkelen want zo nalatig is een artsenpraktijk tegenwoordig nou ook weer niet. Ik vond het ook niet echt een thriller maar meer een spannende literaire roman. Dit boek had van mij meer sterren gekregen als de auteur zich helemaal geconcentreerd had op Charlotte.