Platte karakters

Ik heb het uitgelezen omdat het zo'n dun boek is, maar van harte ging het niet. Aan het eind nog steeds geen idee wie nu eigenlijk de hoofdpersoon was, zoveel personages passeren de revue. Met als gevolg dat de karakters ook zo plat als een dubbeltje blijven en niemand echt uit de verf komt. Meinkema schrijft ook nog eens het ene cliché na het andere op en het leidt allemaal tot niets. Misschien is dit boek wel een parodie...