Magisch realisme in het Groningse Beiahêm

Duizend vaders beschrijft een heftige periode uit het leven van de 11-jarige Nhung, een dochter van Vietnamese bootvluchtelingen die door een vrachtschip uit het water gevist zijn en uiteindelijk in het Groningse dorp Beiahêm terrecht zijn gekomen.
Beiahêm is een afgelegen dorp omringt door water en ijs, en dreigt regelmatig opgeslokt te worden door het water.
De vader van Nhung is met de noorderzon verdwenen en Nhung is samen met haar moeder in het koude, door een extreem lange winter getroffen, Beiahêm achter gebleven.
Het is geen rustig leven wat ze leiden, integendeel, ze worden regelmatig lastiggevallen door de Chinese maffia die geld willen hebben.
De moeder van Nhung wordt zwaar depressief en leeft vooral in haar eigen wereldje.
Nhung moet als 11-jarige op eigen benen staan en probeert zo goed mogelijk voor haar moeder te zorgen en de maffia op afstand te houden.
Intussen is ze op zoek naar wie ze is, waar ze vandaan komt en vooral ook op zoek naar haar vader.
Tijdens deze zoektocht leert ze een aantal markante figuren kennen die in de ogen van het meisje het beste met haar voor hebben en haar kunnen helpen bij haar zoektocht naar erkenning en haar vader.
Dat dit alles niet goed af kan lopen hangt als een dreigende donkere wolk boven het verhaal.

De hoofdpersoon Nhung heeft de zelfde naam als de schrijfster, en het verhaal bevat zeker enkele autobiografische elementen, maar is toch vooral een magisch realistisch verhaal.
Het verhaal op zich is een boeiend gegeven: de ervaringen in een vreemd koud lang van een kind van bootvluchtelingen, de moeilijkheden op gebied van cultuur en integratie komen aan bod.
Maar deze aspecten zitten verborgen onder een saus van magische en fantastische elementen.
Het verhaal is lichtvoetig geschreven en heeft een enorme snelheid, er is een continu voelbare dreiging en beklemming aanwezig.

Hoewel de schrijfster zeker talentvol is en een hele eigen stijl heeft, haakte ik toch halverwege het verhaal een beetje af.
Magisch realisme is voor mij vooral een subtiel aanwezige magie, zo gedoseerd dat je het bijna niet kunt aanwijzen maar zeker wel voelt....
In dit boek zaten naar mijn idee veel te veel magische elementen.
Doordat het verhaal ook erg ver van de werkelijkheid afstaat is het niet een boek wat mij weet te grijpen.
Ik vond het leuk en boeiend om dit boek in een verassingsleesclub te lezen omdat juist hierdoor een levendige discussie ontstond met lezers van verschillende genres, toch zal ik zelf niet snel weer een volgend boek van Nhung Dam gaan lezen.