Ik vond dat ik al wat was

In dit boek staan allemaal op zichzelf staande hoofdstukjes waarin je langzamerhand de hoofdpersoon steeds meer leert kennen. Deef is een kind van gescheiden ouders. Heel knap vind ik hoe de moeilijke kanten van die scheiding heel subtiel tussen de regels te lezen zijn, zonder dat het er duimendik bovenop ligt. Het is juist een heel vrolijk boek met gekke gedachtenkronkels en maffe tekeningetjes zoals we gewend zijn van Joke van Leeuwen. Elk hoofdstuk begint met: toen ik.. Iets moest worden, me verveelde of een woord niet wist. Allemaal onderwerpen die heel prikkelend zijn om door kinderen over door te denken. Dan komen ze vast met net zulke grappige gedachtes als Deef in het boek. Het zet je als volwassene ook aan het denken. Als op een dag iemand tegen Deef zegt dat hij iets moet worden denkt hij: ik vond dat ik al wat was, maar dat telde dus niet.