Die laatste zomer is een verhaal van een moderne familie, de relaties binnen die familie en wat dit voor je hele verdere leven voor impact kan hebben

18 januari 2011

Die laatste zomer begint met de terugweg van hun vakantie op het eiland Noirmoutier, een vakantie aan het strand, die Antoine Rey heeft geregeld voor zijn zusters 40 - ste verjaardag. Op het eiland zijn ze voor het laatst geweest in 1973. Destijds was Antoine 10 jaar, zus Melanie een paar jaar jonger. Ze hebben daar als kind menig vakantie doorgebracht in hetzelfde hotel. Het jaar erna is hun moeder overleden en zijn ze er nooit weer heengegaan. Dat is al meer dan 30 jaar geleden. Als ze dan naar huis rijden en Mélanie eindelijk de moed gevonden heeft om aan Antoine te vertellen wat ze weet, verongelukken ze. Als ze herstelt in een ziekenhuis dichtbij, probeert Melanie zich te herinneren wat de reden was waarom ze de macht over het stuur verloor. Daar ontmoet Antoine ook Angèle, die hem helpt over zijn problemen heen te komen. Op het moment, dat ze op vakantie gaan, zit Antoine in een moeilijke periode. Zijn vrouw heeft hem verlaten voor een andere man, terwijl hij nog steeds van haar houdt. Hij mist het leven met zijn gezin. Als zijn drie kinderen eens in de 2 weken op bezoek komen, worstelt hij met de opvoeding van zijn 2 pubers. Hij gaat gebukt onder zijn eigen opvoeding en wil het voor zijn eigen kinderen beter doen. Ook zijn werk als architect biedt hem geen uitdaging meer. Mélanie heeft een aantal relaties achter de rug, maar de ware Jacob heeft ze nog steeds niet gevonden. Nu ze veertig geworden is, begint de klok te tikken. Zij wil ook een gezin.

Tijdens hun verblijf op het eiland Noirmoutier komen allerlei herinneringen boven: gelukkige, maar ook minder gelukkige. Hun vader was na de dood van hun moeder snel hertrouwd, alle herinneringen werden uitgewist. Er werd ook nooit meer over haar dood gesproken. Hier en daar staan tussendoor liefdesbrieven van hun moeder Clarisse afgedrukt. Je weet niet, aan wie ze gericht zijn. Haar echtgenoot is in een hele vakantie maar een paar nachten op het eiland, de rest van de vakantie kan ze haar kamer met iemand anders delen. Deze herinneringen zetten hen aan tot een speurtocht naar de vroegtijdige dood van hun moeder. Antoine is vastberaden te ontdekken waarom zijn moeder in de familie Rey na haar dood is "doodgezwegen". Stukje bij beetje wordt de familiegeschiedenis ontrafeld. Thuisgekomen bezoekt Antoine diverse familieleden om na te gaan of hun teruggekomen herinneringen inderdaad op waarheid berusten.

Die laatste zomer is een boeiende psychologische roman over relaties en familierelaties. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Antoine Rey. Er zit een goede verhaallijn in het boek dat je aan het lezen houdt. Het is een roman waarin liefde, relaties en de dood een hoofdrol spelen. In het eerste gedeelte komen de brieven van Clarisse geheimzinnig over. Dat bouwt spanning op. Het verhaal is wat traag, maar is wel boeiend. De karakters en de emoties worden goed beschreven. De sfeer wordt prachtig beschreven. Wij zijn zelf in 1989 in die contreien geweest, ook op het eiland Noirmoutier en Ile de Ré. De Gois bij Noirmoutier hebben wij ook gezien en zijn zelf over de gois naar het eiland Ré gereden (tijdens een tijd dat het niet meer mocht, wat het heel spannend maakte. Nu lees ik in Die laatste zomer, dat er veel mensen verongelukken, die ook zo stom gedaan hebben.) Die laatste zomer is een verhaal van een moderne familie, de relaties binnen die familie en wat dit voor je hele verdere leven voor impact kan hebben. Een aanrader!