Recensie Gestrand

Gestrand (Jonas Eckel, 2006) is een kleine psychologische roman, niet een thriller. Het gaat over een huwelijk, waarin het niet zo botert.

Jonas Eickel is een magazijnchef bij een groothandel van ver in de dertig als hij Lillian Ask ontmoet. Zij werkt in een koffiebranderij en kan de allerheerlijkste koffie zetten. Zij is de vrouw van zijn dromen en ze trouwen snel. Het huwelijk is niet wat Jonas zich er van voorgesteld had. Lillian verandert, ze houdt zich naast haar werk alleen nog bezig met haar uiterlijk. Ze communiceren eigenlijk niet. Lillian heeft soms buien, dat ze veel in de badkamer zit of haar bed niet meer uitkomt. Om het huwelijk nieuw leven in te blazen, besluit Jonas een reis naar de Algarve te boeken. Maar aangekomen is het verblijf daar ook niet zoals gedacht. Lillian wil steeds in hetzelfde restaurantje eten, want de ober geeft haar de nodige aandacht. Ook raakt ze geobsedeerd door een levend standbeeld. Wat de bedoeling was van Jonas, om zijn huwelijk te redden, daar komt weinig van terecht.

De roman Gestrand wordt verteld door de ik- persoon Jonas Eickel. Geleidelijk aan wordt de sfeer steeds beklemmender. Het eind is verrassend.