Fictie en werkelijkheid

De nieuwe roman van Kluun heeft een opvallende kaft: een lijntje coke. Die coke komt terug in de typografie van de cijfers die ieder hoofdstuk aangeven. Het lijkt of we in deze roman de belevenissen van de schrijver Raymond van de Klundert, Kluun, op de voet volgen, maar niets is wat het schijnt in deze roman. DJ is een echte pageturner. Je blijft geboeid lezen, de stijl is soepel en het taalgebruik direct. Kluun geeft zich behoorlijk verdiept in de EDM (Electronic Dance Music) en die scene is het decor waarin de roman zich afspeelt.

Kluun zit in een moeilijke fase van zijn leven. Hij is net gescheiden, woont niet al te florissant, hij is al vijf jaar aan zijn familieroman bezig. En als dan zijn boekhouder zegt: “U had een vermogen en nu een buffertje” , dan moet Kluun aan de bak. Fictie of werkelijkheid? Het is bijna 5 jaar geleden dat hij een nieuwe roman heeft geschreven, hij sleutelde 5 jaar aan DJ, zijn uitgever zat hem achter zijn broek, hij woonde in een klein appartement in de Pijp. In DJ lijkt het dus of je een autobiografie zit te lezen. In zijn verantwoording aan het eind van het boek zegt de schrijver dat de gelijkenis tussen de hoofdpersoon Kluun en zichzelf op louter toeval berust. Die vermenging tussen werkelijkheid en fictie is een rode lijn in boek. Het kan toch niet zijn dat het allemaal echt gebeurd is? Maar wat is waar en wat niet? DJ laat de dunne lijn tussen succes en verguizing zien, toont dat beroemd zijn ook eenzaamheid betekent, dat roem ertoe leidt dat je dingen gaat doen die niet bij je passen. Maar DJ gaat ook over echte vriendschap. Dat laat het laatste hoofdstuk zien.

Kluun krijgt een kans om geld te verdienen. In opdracht van programmamaker Ron Molenaar moet hij een reportage maken over DJ Thor (Thorwald van Gestel, een vroegere vriend van Kluun op de heao), de man die inmiddels op het punt staat de nummer 1 dj van de wereld te worden en de ‘Ten Million Dollar Man’ wordt genoemd. Het moet zo ranzig en vunzig mogelijk zijn. Hoewel hij geen enkele ervaring heeft in dit soort werk neemt hij de klus aan. Hij vliegt naar de Verenigde Staten en komt een wereld terecht die ‘over the top’ is. Hij ontmoet er zijn vriend Thor, maar het lukt hem niet de reportage te maken. Thor zit in een rollercoaster van drug, drank, seks, decadentie. Hij beweegt zich in een wereld die alleen maar draait om geld: welke dj het meest verdient, wie de duurste kamer in een hotel kan huren. Niemand heeft echt contact met elkaar, alles is pose. Men leeft in een lege, oppervlakkige wereld. Kluun wordt meegezogen in deze wereld en worstelt met zichzelf en het thuisfront. Als Thor nuchter is komt zijn andere kant naar voren. Zijn vader staat dicht bij hem, hij draait gratis in Breda en zijn woonplaats Raamsdonksveer en hij voelt de vriendschap van Kluun.
Dan volgt de kentering op het ‘Burning Man’-festival in de woestijn in Nevada. Op dit bestaande festival zijn de bezoekers niet wie ze echt zijn, ze zijn ‘gekleed’ in een andere identiteit. DJ Thor draait een fantastische set die het publiek in euforie brengt. Na afloop gaat het volledig mis: seks en drugs. Kluun is er bij als Venice, een meisje van 20, in coma raakt. De uitspattingen van Thor worden gefilmd en via internet verspreid. Dat is de nekslag voor de carrière van DJ Thor.
Thor en Kluun vluchten terug naar Nederland en uiteindelijk zoeken ze elkaar op. Inmiddels heeft een uitgever van boeken over bekende voetballers Kluun een voorstel gedaan om de biografie van zijn vriend Thorwald te schrijven. Verraad hij door het niet tegen Thor te zeggen hun vriendschap?

Molenaar heeft zijn laatste troef nog niet uitgespeeld. Een nieuw format voor de tv ‘Lonely@the top’ (het zoveelste lege programma) met Thor in de hoofdrol. Het draait niet om de gast, maar om het geld, reclame-inkomsten. Het programma is de opmaat tot de apotheose van het boek. Uiteindelijk wint de vriendschap en het boek van Kluun….dat maakt de cirkel rond.