Niets is wat het lijkt

Via een lezersactie van Bruna kwam dit boek bij mij terecht. Sarah Maine heeft vooral veel non-fictie geschreven, maar een roman schrijven is iets anders. In een roman gaat het om verbeelding en wat dat betreft is het Huis van En en Vloed geslaagd.
Hetty Deveraux wordt eigenaresse van Bhalla House op de Schotse Hebriden. Ze weet dat het familiebezit is, maar vervolgens vraagt ze zich af wat ze er mee moet: verkopen of er een hotel beginnen. Ze gaat naar het hotel toe, komt in aanraking met de rentmeester en ontdekt tijdens een inspectie menselijke resten onder de vloer. Van wie zijn die afkomstig? Ze gaat op onderzoek uit en komt steeds tot verrassende ontdekkingen.

Er ontwikkelen zich twee verhaallijnen. In de ene speelt kunstschilder Theo Blake een rol, eerst met zijn eerste geliefde Màila en later met zijn echtgenote Beatrice. Het omgaan met relaties is niet de sterkste kant van Blake. Dan is er de verhaallijn van Hetty, die 100 jaar later in 2010, probeert het mysterie van het huis te ontrafelen. Valse en echt brieven spelen daarbij een rol en leiden tot een verrassende ontknoping. Het wordt duidelijk wie begraven is onder de vloer en waarom. Bhalla House krijgt na 100 jaar eindelijk de bestemming die Blake had gedacht.

Het duurt behoorlijk lang eer het verhaal zich ontwikkelt en je zicht krijgt op de samenhang in de verhaallijnen, maar eenmaal in het verhaal word je gegrepen door allerlei kwesties die spelen op een plek waar de natuur de hoofdrol speelt en waar mensen vooral niet te veel vertellen en alles willen toedekken. Men weet wel veel, maar daar loop je niet mee te koop. Oordeel niet te snel over mensen, zonder dat je echt weet wat er speelt is een thema dat in dit boek onophoudelijk speelt. Maar ook liefde, verliefdheid, ouderschap komen in dit boek voor. Het boek speelt zich af tussen 'eb en vloed' van het mens zijn. Enerzijds zie je de uitzichtloosheid van de arme pachters van Bhella House, van wie hun land gestolen is, maar die toch verknocht blijven aan hun huis en haard. Anderzijds ervaar je de macht van geld. Het lijkt allemaal zwart wit, maar Sarah Maine weet er een diepere laag in aan te brengen. Beide werelden blijken met elkaar verknoopt te zijn en niets is wat het lijkt. En de kunstwerken van Theo Blake blijken de sleutel van het geheim van 'Huis van eb en vloed' te zijn.