Morgenland een boek over zoektocht naar idealisme!

De Joodse Lilya Wasserfall is actief in het verzet in Palestina en hoopt bij een grote sabotageactie ingezet te worden. Maar ze krijgt een volkomen andere opdracht: in het ontregelde Duitsland moet ze op zoek naar de verdwenen Joodse wetenschapper Raphael Lind. Voor de oorlog vluchtte zijn broer Elias Lind naar Israël, terwijl Raphael geen afstand kon nemen van zijn Duitse wortels en in dienst ging bij de nazi’s. Elias kan het bericht dat Raphael omkwam in een concentratiekamp niet geloven en denkt bewijs te hebben dat hij nog leeft. Voor Lilya begint een avontuurlijke reis door Europa, die ook een zoektocht is naar zichzelf en naar een heimat.

Toen ik dit boek toegestuurd kreeg, was ik erg enthousiast, maar bij het lezen werd dat gauw anders. Dit kon wel eens een hele kluif worden. Moeilijk verhaal en erg vaag beschreven, geen diepgang. De stijl is wat afstandelijk en doet journalistiek aan. Daar moest ik aan wennen. Toen ik de eerste 100 pagina's gelezen had werd het wat makkelijker en vond ik het verhaal meer voor mij spreken. Toch bleef er nog veel onduidelijk, omdat er in mijn ogen niet diep op in werd gegaan. Er waren teveel aannames, die voor mij niet zo waren. Teveel details die er in mijn ogen niet toe deden, het alleen maar onduidelijker maakte. De moeilijke namen zijn niet altijd even gemakkelijk van elkaar te onderscheiden, maar dat hoort bij de joodse taal.
De personages in dit verhaal blijven oppervlakkig, behalve dat van Lilya. Lilya vertrekt vanuit haar vaderland om een opdracht uit te oefenen waarbij zij veel over haar zelf leert.
De andere personages zijn meer personen die 'even' in het verhaal langskomen. Doordat je niet veel te weten komt, zijn ze snel vergeten en weet je soms niet welke bijdrage ze hebben aan de rode lijn in het verhaal. Daarnaast waren er veel van dit soort personages. Verwarrend om te lezen.
De zoektocht van Lilya maakt het verhaal in die mate spannend, dat je blijf lezen. Ik denk dat de schrijver door de achtervolgers van Lilya hoopte hij dat het bij de lezer spannend zou worden. Zelf had ik dat niet, was teveel bezig om het verhaal te begrijpen dat ik daar te weinig van heb meegekregen. Ik vond dat erg jammer, want het verhaal en de geschiedenis sprak mij wel erg aan. Iedere keer dacht ik: als Kristin Hannah dit verhaal had geschreven kon het wel eens een heel mooi boek zijn geworden. Na mij gevoel was de schrijver meer bezig om alle details te beschrijven dan verder de diepte in te gaan. Dat maakte het voor mij moeilijk te lezen. Toch heb ik mij uiteindelijk wel vermaakt met het boek en ben weer een stukje geschiedenis wijzer. Ook heeft het boek mij weer duidelijk gemaakt dat we in de huidige wereld nog steeds op zoek zijn naar idealisme, en elkaar onderdrukken en verdrijven.