Superspannend filmscript

Dit boek leest als een filmscript … moordend tempo en door de realistische stijl van schrijven zie je alle actie in je hoofd tot leven komen. Dat is allemaal niet zo vreemd: Hayes is al heel lang scriptschrijver voor grote blockbusters zoals Mad Max. De filmrechten van ‘I am Pelgrim’ waren dan ook al aangekocht voordat het boek af was. Men wil zelfs meerdere films gaan maken over de geheimagent met codenaam Pelgrim. Een soort James Bond 2.0

Het verhaal zit strak in elkaar en het thema (pokkenvirus als biologisch wapen) is ook superrealistisch. Sinds medio jaren ’70 is het pokkenvirus niet meer voorgekomen en zijn vaccinatieprogramma’s gestopt. Slechts in enkele laboratoria wordt het nog bewaard, maar men verwacht dat het virus binnen onafzienbare tijd door de mens kan worden gemaakt. En stel je nu eens voor dat terroristen dat voor elkaar krijgen … tja, dan heb je dus een boek van meer dan 700 pagina’s.
Dat had trouwens wel wat korter gemogen. Er lopen twee verhalen mee langs de zijlijn die wat mij betreft te weinig toevoegen. Over een dame die haar man vermoord vanwege de centen. Dit is de dekmantel voor Pelgrim om Turkije binnen te komen en ongestoord op onderzoek te kunnen gaan. Maar over die moord wordt veel te lang uitgewijd, dat had zelfs een ander boek kunnen worden. En dan de relatie van Pelgrim met zijn ouders; ook dat onderdeel had een stuk korter gemogen. Vooral bij de laatste honderd pagina’s .. dan gaat het zelfs irritatie opwekken. De spanning van het eigenlijke verhaal is dan op meesterlijke wijze tot een hoogtepunt opgevoerd, dus dan wil je verder ... verder ... verder lezen. En niet die andere verhalen nog een keer tussendoor.
Daarom net geen vijf sterren.


Leuk om te vermelden: in het slotwoord bedankt Hayes zijn Nederlandse uitgever die blijkbaar als eerste het manuscript wilde kopen. Hij schrijft: ‘Ik heb de Nederlanders altijd al een moedig en intelligent volk gevonden en nu weet ik het zeker!’.
Niet vreemd dat er in het boek dus ook een Nederlander voorkomt. Die wordt ontvoerd en zegt vlak voordat hij het loodje legt: ‘In Nederland hebben we een spreekwoord: als je tot aan je nek in de stront zit, laat dan je hoofd niet hangen.’ Nou ja … weliswaar geen heldenrol, maar toch ...