soms langdradig

Wanneer er in Londen politieagenten worden neergeschoten worden Meave Kerrigan en Josh Derwent direct opgeroepen om het allemaal grondig te gaan onderzoeken. De jacht wordt geopend op de moordenaar. Een boeiend gegeven wat een boeiend verhaal is geworden. Toch is het soms behoorlijk langdradig. Wordt er teveel ingegaan op de onderlinge verhoudingen van Meave en Josh.
In dit verhaal wordt Meave een beetje als de underdog neergezet. De schrijfster schets een goed beeld van hoe een vrouw in een mannenwereld kan overleven. Je hebt als vrouw aardig wat te verduren, irritaties en ook machteloosheid wanneer je aan de kant gezet wordt. Alleen wordt dit zo uitvoerig uitgelicht dat het ten koste gaat van de spanning. Die wordt tergend langzaam opgebouwd.
Het begin van het verhaal ‘De jacht’ is spannend, je wilt echt verder lezen maar dan ineens in het midden van het verhaal zakt alles een beetje in. Wordt er teveel onderling gestreden tussen de rechercheurs en hun meerdere.
Je krijgt dan wel heel snel in de gaten wie het moorden op zijn geweten heeft. Toch komt de schrijfster weer terug, wordt de spanning weer opgevoerd en is het einde weer spannend, zit je bijna op het puntje van je stoel. Want is het echt die persoon echt de dader, die je in gedachten had.
Alles bij elkaar zit het verhaal ‘De Jacht’ goed in elkaar, wisselen spanning en onderlinge irritaties zich af en wordt het een goed geheel. Een verhaal wat zomaar bij jou, in jouw buurt kan gebeuren.