Cruel Intentions, maar dan on-Hollywoods

Toen Pierre Amboise Choderlos de Laclos zijn briefroman "Les Liaisons Dangereuses" in 1782 schreef, had hij waarschijnlijk niet vermoed dat het verschijnen ervan zoveel weerstand zou oproepen als het deed. Het boek verhaalt over de schimmige burggraaf de Valmont en zijn onweerstaanbare aantrekkingskracht op vrouwen.

Vol eerbied benadert, bemint en bevrijdt hij ze, om daarna op geheel eigen wijze invulling te geven aan hun liefde. Overigens ontbreekt enige vorm van kieskeurigheid de Valmont geheel: zijn palmares beslaat alles, van presidentsvrouwen tot aan schoolmeisjes. Niet zelden schuwt hij daarbij de inzet van zijn pion, de markiezin de Merteuil, die op haar beurt grote verwachtingen schept bij allerhande heren, maar wiens hart in feite gereserveerd is.

Hun doel? Daar laat het boek zich op zijn best maar deels over uit.

Doodslag, moord, perversiteit, duels en andere schandalen, geen onderwerp ontbreekt er. Niet voor niets werd het boek als"onfatsoenlijk", "schaamteloos" en "walgelijk" beschreven, en daarna verbannen door de kerk. Pas jaren later kreeg het boek de eer die het verdient, en werd het drukken ervan weer toegestaan. Een uitgebreid voorwoord is hierover opgenomen.

Choderlos de Laclos neemt zijn lezer met bloemrijke taal, kunstige zinnen en diepgewortelde gevoelens mee naar zichzelf, om uiteindelijk de vraag te laten: was de Valmont een daadwerkelijk bestaand persoon, die de Parijse salons in de 18e eeuw opluisterde met zijn aanwezigheid? Was het misschien de Laclos zelf? Of is het gewoon een staaltje vertelkunst van de bovenste plank?

Evengoed is de roman om van te smullen: 4 sterren!