Intrigerende wereld die goed doordacht is

Amina is een slim meisje, dat opgroeit tussen wezen en via bedrog een overheidswedstrijd wint waardoor ze als tiener naar een prestigieuze school mag waarop alleen elite-kinderen worden toegelaten. Amina is apart, ze is heel slim, maar ze hoort er nooit helemaal bij. Dat wordt haar op een pijnlijke manier duidelijk gemaakt bij de laatste opdracht tijdens de schoolreis.
Tegelijkertijd is er iets gaande, iets dat dodelijk is en diep onder de grond leeft. In een aparte verhaallijn maakt de lezer kennis met dit iets, zonder dat duidelijk wordt wat het is.

Greet Ilegems heeft een rijke wereld geschapen. Vrijwel meteen merkt de lezer dat deze intrigerende wereld goed doordacht is. Vooral de hoeveelheid details die Ilegems gebruikt is opvallend en bij tijd en wijle overweldigend.

Het Vlaamse taalgebruik maakt het verfrissend om te lezen, vooral omdat veel uitdrukkingen dan waarschijnlijk nieuw zijn voor niet-Vlamingen. Het maakt het tegelijkertijd bij twijfel ook lastig te beoordelen of sommige zinnen taalkundig wel kloppen.

Het grootste minpunt is dat in de scenes met meerdere personages, bijvoorbeeld die waarin Amina gepest wordt door haar klasgenoten, de nuance ontbreekt. Iedereen juicht, iedereen doet mee (zelfs de volwassenen in het verhaal), niemand kwam te laat om… etc. Daardoor wordt elke situatie zwart-wit, en komt het verhaal kinderlijk over.
Ook de emotionele sprongen binnen situaties van haat naar zich toch bevriend voelen met Amina naar weer haat, die vrijwel alle hoofdpersonages ervaren in hun omgang met Amina waren ongeloofwaardig. Waar de haat ineens vandaan komt, wordt niet uitgelegd, alleen dat Amina anders is. Maar zo’n omslag in het laatste jaar, waarbij ook de leraren ineens twijfelen aan Amina’s capaciteiten? Het geeft de indruk dat bij de volwassen personages diepgang ontbreekt.

Aan het eind van het verhaal blijft de lezer achter met vragen, die hopelijk in het volgende deel beantwoord worden.