Review: Gone Girl

Alle keren dat ik een boekenwinkel in liep en Gone Girl tegenkwam heb ik hem vastgepakt, de synopsis duizend keer gelezen en hem weer terug in de kast gezet. Zelfs toen hij naar me zat te loeren bij het Boekenfestijn heb ik hem niet in mijn mandje gelegd. Ik heb nog nooit zo erg getwijfeld over een boek als bij Gone Girl. ‘Waarom?’, hoor ik je vragen. Omdat dit genre mij zo vaak teleurgesteld heeft en ik niet nog een thriller uit frustratie op de grond wil smijten. ‘Waarom heb je dit boek dan toch gelezen?’, is waarschijnlijk je volgende vraag. De hype rondom het boek en de enthousiasme van mijn nicht hebben mij overgehaald.

Ik was vanaf hoofdstuk 1 meteen gefascineerd. De schrijfstijl van Gillian Flynn is heel direct. Ze weet de spanning meteen op te bouwen en laat je vanaf de eerste rang meekijken in het brein van ‘de saaie schoft’ aka Nick Dunne en de ‘manipulatieve mastermind’ aka Amy Dunne. Over beide personen kan ik met zekerheid zeggen dat ze mentaal niet 100% zijn.
Zowel Nick als Amy lijken op het eerste gezicht vriendelijke mensen maar naarmate het verhaal vordert kom je achter de geheimen die ze beide met zich mee dragen. Dit zorgt voor vele onverwachte wendingen die het boek zo ongelofelijk goed maken. Wendingen waar ik helaas niks over kan zeggen, anders zou deze review één grote spoiler worden. Om een tipje van de sluier op te lichten: hun relatie bleek te zijn opgebouwd uit fantasieën en ideeën, niet uit werkelijke gevoelens. Ze manipuleren elkaar, maken elkaar kapot en toch zijn ze niet in staat om elkaar los te laten.
Het einde was in vergelijking met het begin een kleine tegenvaller. Zéker niet slecht, maar ik had er stiekem iets meer van verwacht door de spannende opbouw.

Gone Girl was voor mij een intens boek, soms zelfs een beetje té. Je probeert je in te leven in de karakters maar ze zijn zo ziekelijk dat je je er geen voorstelling van kan maken. Toch bewonderde ik Amy Dunne een beetje voor alle moeite die ze in haar daden heeft gestopt, hoe ze alles tot in detail heeft uitgedacht. Ze is een frisse wervelwind in de wereld van fictieve bad-girls.

Ik ben zo blij dat ik dit boek een kans heb gegeven. Hij heeft mijn vertrouwen in dit genre teruggegeven en ik kan niet wachten om meer thriller pareltjes te ontdekken. Gone Girl is zoals een thriller/mysterie hoort te zijn, onvoorspelbaar en perfect opgebouwd.