Romantisch, maar onwaarschijnlijk

Dit is het eerste boek dat ik gelezen heb van Santa Montefiore en ik moest in het begin even wennen aan de beeldende schrijfstijl en de zinnen die vol details staan. Ik vond het lichtelijk vermoeiend en ook niet veel goeds doen voor het verhaal. Ik heb toch doorgelezen en hoe verder ik kwam in het verhaal, hoe meer ik er in op ging.

Het verhaal is opgedeeld in drie delen en kent twee tijdlijnen. Die van het verleden (Grace) en die van het heden (Trixie). Mijn voorkeur ging gedurende het hele boek uit naar het verleden en de verhaallijn van Grace is naar mijn mening veel beter uitgediept. Ik vond de verhaallijn van Trixie maar wat oppervlakkig. Het kan ook zijn dat dit gewoon de karaktereigenschap van Trixie was. In deel drie komen de verhaallijnen bij elkaar en dit is veruit het beste deel en leest het fijnst weg. Ik kreeg zelfs een kleine brok in mijn keel van dit laatste deel. Het einde is dan wel weer lekker feelgood.

Het verhaal is een soort puzzel die je, naarmate je in het boek vordert, steeds meer in elkaar legt en er een mooi plaatje verschijnt. De setting is leuk en de verhaallijnen zijn romantisch. Al is het allemaal wel erg onwaarschijnlijk en loopt het allemaal iets te goed af. Toch is het een lekker verhaal om bij weg te zwijmelen.