Een fijn feelgood verhaal

Boeken die gaan over hoofdpersonen die hun droom achterna jagen hebben bij mij altijd een streepje voor. Bibi is secretaresse op een advocatenkantoor, maar zou het liefst de stoute schoenen aantrekken en zelf de rol van advocaat vervullen. Ze is dan ook erg goed in haar werk, maar heeft nog niet de moed gehad om naar de partners (zoals ze in dit boek genoemd worden) te stappen om te vragen om een stageplaats. Haar kansen lijken sowieso verkeken op het moment dat ze een belangrijke e-mail over het hoofd ziet, waarin staat dat het huurcontract eindigt van het pand waar ze in zitten.

De start van het boek is veelbelovend. Een leuke hoofdpersoon en misvatting maken dat het advocatenkantoor misschien binnenkort op straat staat. Bibi is erg leuk om over te lezen en lijkt een lieve meid die het met iedereen kan vinden. Ook met de bejaarden bij wie ze inwoont. Dit geeft een extra dimensie aan het boek, omdat dit allemaal leuke personages oplevert. Ook Jasper, de kleinzoon van een van de bewoners, is een leuke gast die ook op zijn beurt bezig is met zijn droom. Hoewel er meteen sprake is van liefde op het eerste gezicht, voelde dat voor mij niet meteen zo. Ook de tussenkomst van een derde nogal irritant persoon, maakt dat de liefde niet meteen op kan bloeien.

Een contract vol liefde is een fijn verhaal dat leest als een kabbelend beekje met af en toe een stroomversnelling. Pas tegen het einde, wanneer de tijd begint te dringen voor ze uit het pand worden gezet, wordt het echt spannend. Het is leuk hoe iedereen erbij betrokken is en iedereen zich inzet om uitzetting te voorkomen.

Al met al is het boek erg fijn om te lezen. Niet het meest sprankelende liefdesverhaal, maar gewoon een aardig geschreven roman om lekker op de bank met een dekentje en kopje thee te lezen.
Klein puntje van kritiek: de flaptekst geeft een andere weergave van het verhaal dan hoe ik het ervaren heb. Het stukje: dat verklaart waarom ze tussen de bejaarden blijft wonen, laat voorkomen alsof ze geen andere keuze heeft, terwijl het juist haar keuze was om bij ze in te trekken en ze ook echt voelen als familie. Ook de knappe vreemdeling ben ik in dit boek niet tegengekomen. Vanaf het begin is het ‘gewoon’ Jasper en hij is de kleinzoon van een van de bewoners.