Voor de echte verhalenliefhebber

Hotel Lonely Hearts gaat over Pierrot en Rose. Beiden zijn ze achtergelaten door hun ouders om vervolgens te worden opgenomen in een weeshuis waar ze opgroeien aan het begin van de twintigste eeuw in Montreal, Canada. Vanaf het begin is al duidelijk dat de twee zich tot elkaar voelen aangetrokken en het beste in elkaar naar boven halen. Ze hebben allebei een talent en zijn erg muzikaal. Dit blijft niet onopgemerkt en ze worden overal ingehuurd om te komen optreden. Ze dromen van een grootse show. Maar de Grote Depressie breekt aan en ze gaan beiden hun eigen weg. Pierrot komt bij een oude man in dienst als zijn rechterhand en Rose gaat werken als kindermeisje. Ze verliezen elkaar voor jaren uit het oog, maar vergeten doen ze elkaar niet.

De schrijfster weet een erg mooi verhaal neer te zetten, maar behandelt tegelijkertijd zware thema’s zoals misstanden in een weeshuis, heroïneverslaving, prostitutie en de Grote Depressie. Tegenover die thema’s staat een prachtig liefdesverhaal tussen twee jonge getalenteerde mensen met grootste dromen. Een ideale combinatie zo blijkt.

Er wordt gebruikt gemaakt van een alwetende verteller waardoor je soms een vooruitblik krijgt naar wat nog komen gaat. De zinnen die de schrijfster gebruikt zijn prachtig, maar het verhaal mist wel wat dialoog.

Het laatste deel van het boek neemt een nogal andere wending en vanaf dat moment weet het boek me eigenlijk niet meer zo goed te raken als het begin. Er ontstaat een afstand tussen de hoofdpersonen en het verhaal is niet meer zo hoopgevend.

Desondanks is het een mooi verhaal met een originele insteek. Het bevat een vleugje feminisme, het geeft een goed beeld van de armoede en de levens van mensen tijdens de Grote Depressie en het doet af en toe als een sprookje aan. Elke verhalenliefhebber zal hiervan genieten, want er zit genoeg in.