Meer spanning en diepgang dan Vijftig Tinten

De Mister gaat over Alessia, een vrouw uit Albanië die komt te werken voor Maxim Trevelyan. Hij is een graaf van een flink stuk grond en een aantal panden, maar is hier nooit op voorbereid hoe hij hiermee moet omgaan. Zijn broer Kit zou namelijk graaf zijn van dit alles, maar die is onlangs overleden, waardoor alle bezittingen ineens toebehoren aan Maxim. Hij moet hier ineens verantwoordelijkheid voor nemen, maar heeft eigenlijk nog maar weinig gewerkt in zijn leven, behalve genoten van zijn rijkdom en vele vrouwen. Totdat Alessia in zijn leven komt en hij op slag verliefd is. Maar Alessia is niet zomaar in Engeland, ze is gevlucht…

In het begin moest ik even wennen. Niet aan de schrijfstijl, die is meer dan prima. Maar ik had het gevoel alsof ik aan deel 4 van de Vijftig Tinten-serie was begonnen. Er waren veel vergelijkingen. Alessia die op haar lip bijt, zoals Anastasia dat ook doet. De achternaam van Maxime, Trevelyan, wat (toeval of niet) de naam is van de moeder van Christian in de serie. Ik vond ook de denigrerende manier waarop Alessia in het begin wordt neergezet een beetje apart, alsof niemand uit het Oostblok goed in Engels is(?). En ineens lijkt ze het ontzettend goed te praten en wilde ze zelfs docent Engels worden in haar eigen land. Een vreemd detail vond ik dat.

Maar dan… Eenmaal de eerste honderd bladzijdes van het boek gepasseerd, komt daar ineens de spanning. Het verhaal neemt een wending en wordt ineens met heel veel vaart verteld, waardoor je niet anders kunt dan doorlezen. De hoofdpersonen zijn goed uitgewerkt en passen perfect bij elkaar. Er zitten wederom een hoop seksscènes in, maar op een mildere manier dan in de Vijftig Tinten-reeks.

Een prima boek, waarmee de schrijfster heeft bewezen een spannend verhaal met wat meer diepgang en wat minder (ruige) seks neer te kunnen zetten.