Als een afspraak helemaal misloopt

“Het wolfgetal” gaat over twee meisjes, die aan het eind van de vorige eeuw opgroeien in een klein stadje. De ik-figuur, de verteller van het verhaal, is naamloos in het boek. Zij komt over als een heel gewoon meisje uit een doorsnee gezin. Het andere meisje heet Vikki. Vikki woont samen met haar moeder, over haar vader doet ze erg vaag. De moeder van Vikki is steeds bezig met spirituele zaken en gedraagt zich vreemd, zit bijna de hele tijd achter een gordijn dat dwars door de kamer hangt en Vikki krijgt van haar nauwelijks sturing. Bij de start van het boek zitten zij op de basisschool in groep 8 en zijn zij dikke vriendinnen. Zij onderzoeken zichzelf en de wereld om hen heen. Met dat onderzoeken gaat Vikki heel ver, zij rookt en drinkt alcohol (in die tijd was verkoop aan minderjarigen nog niet verboden), is seksueel actief en vertoont op allerlei vlakken destructief gedrag. Vikki is erg overheersend naar de ik en sleept haar in alles mee.
Bij ze in de klas zit ook Margje, een verlegen meisje uit een redelijk welgesteld gezin.
Als ze naar het vervolgonderwijs gaan, gaat Vikki naar de mavo en de andere meisjes naar het gymnasium. Als de ik en Margje dan meer en meer met elkaar optrekken, is Vikki jaloers en noemt haar Margerientje.
Dan gaat het op een nacht allemaal vreselijk mis.

Bij elk boek, maar zeker bij een debuut, is de eerste zin heel belangrijk. Hiermee vang je de aandacht van een potentiële lezer. Laura is hierin met de zin “Kijk jij weleens naar je kutje?” uitstekend geslaagd. Een zin die nieuwsgierig maakt, maar ook een ongemakkelijk gevoel geeft.
De karakters worden goed uitgediept, emoties zijn voelbaar. Het destructieve en wisselvallige van Vikki en de invloed daarvan op de ik zijn goed beschreven. Vooral ook de onmacht van de ouders om tot de ik door te dringen. Dit heeft prima dialogen opgeleverd waar je als lezer haast aan mee wil gaan doen.
De korte hoofdstukken geven het boek vaart. Het tussenvoegen van stukjes uit een autopsierapport en later van therapeutische sessies verlevendigen het verhaal, omdat ze steeds verwijzen naar zaken die in het verhaal nog niet gebeurd zijn.

Laura van der Haar (Groningen, 1982) is dichter, schrijver en archeoloog. In 2012 won zij het Nederlands kampioenschap Poetry Slam en in 2014 debuteerde zij met de dichtbundel “Bodemdrang”. Van der Haar schrijft onder andere voor Vice en De Speld.
Haar debuutroman “Het wolfgetal” kwam in 2018 uit. Een boek waarin Laura van de Haar met haast poëtisch taalgebruik een realistisch beeld neerzet van de leefwereld van pubers, de betekenis van vriendschap en de macht en onmacht van een meisje met meerdere psychische stoornissen.