Een mooi, ingetogen verhaal

Ionah hoopt ooit regen te gaan zien. Zijn moeder heeft regen meegemaakt, maar dat was in de tijd voor alles veranderde en ze de woestijn in gevlucht is. Sindsdien leeft ze samen met Ionah in de woestijn. Het is niet gemakkelijk om in de woestijn te overleven, maar echt lastig wordt het pas als de moeder van Ionah sterft. Hij heeft dan wel alle vaardigheden van zijn moeder geleerd om in de woestijn te overleven, maar op het ontbreken van menselijk contact is hij niet voorbereid. Elke dag herhaalt hij hardop zijn moeders verhalen om deze niet te vergeten en praat hij in zijn hoofd met zijn moeder. Zo brengt hij vele jaren door. Tot hij op een dag Shui in de woestijn vindt en het leven van deze man redt. Na een wat onwennige start sluiten ze dan toch vriendschap en verandert Ionahs leven voorgoed.

De regen van Ionah is geschreven in eenvoudige bewoordingen en korte zinnen. Dit taalgebruik past bij de jonge Ionah en geeft goed weer hoe hij denkt. Het taalgebruik verandert niet als hij volwassen wordt. Het is hierdoor even schakelen dat Ionah niet langer een kind is, maar tegelijkertijd past het ook bij de situatie. Ionah heeft geen contact met andere mensen gehad vanaf zijn twaalfde en zijn taalgebruik zal dus hoogstwaarschijnlijk niet verder ontwikkeld zijn. Toch legt hij een indrukwekkend gevoel voor wijsheid aan de dag, bijvoorbeeld als hij nadenkt over waarom het geen zin heeft om te vragen aan welke kant Shui staat: “Want als je ernaar vraagt mama, zullen ze allemaal zeggen dat zij de goeden zijn”. Het zijn deze gedachtegangen die van Ionah een interessant personage maken.

Onder de eenvoud van dit verhaal ligt door de symboliek een extra laag. De betekenis van de namen van de personages lijken, niet ontoevallig, te verwijzen naar het Bijbelse verhaal van Noach. Ook de woestijn en het water lijken een extra symbolische laag aan het verhaal toe te voegen. Zo zou de woestijn bijvoorbeeld symbool kunnen staan voor de desolate toestand waarin de mensheid zich verkeert. De symboliek geeft extra betekenis aan het verhaal, waardoor het op het oog simpele verhaal ineens zoveel meer betekenis krijgt.

Al met al is De regen van Ionah een mooi, ingetogen verhaal. Een boek waar je door het taalgebruik zo doorheen leest, maar waar je daarna nog blijft nadenken over de betekenis van het verhaal.