Meeslepend fantasyverhaal

Aan het aantal beoordelingen op Hebban te zien, is dit fantasyboek onder de radar gebleven. Zonde, want dit meeslepende fantasyverhaal is spannend en verrassend. Heer van Sneeuw & Schaduw is het eerste boek in de serie De tranen van Artamon. Het gaat over Gavril, een jonge schilder die net zijn eerste opdracht verprutst heeft. Niet doordat zijn schilderij niet goed is, maar doordat hij zijn model zoende, en zij is zoveel hoger in rang dan hij. Dan wordt hij ineens ontvoerd door mannen uit Ahzkendir. Zijn vader is vermoord en Gavril blijkt de troonopvolger van dit koninkrijk te zijn. Erg veel tijd krijgt Gavril niet om aan deze nieuwe positie te wennen, want zijn vader heeft hem vele vijanden nagelaten en zijn eigen onderdanen blijken ook niet allemaal te vertrouwen te zijn. Gavril voert niet alleen strijd om zijn rijk te verdedigen, maar ook een innerlijke strijd. Hij is drakhaon en elke keer dat hij de krachten van de draak in hem gebruikt, wordt hij steeds een beetje minder menselijk.

Voorin het boek zit een kaart met daarop de verschillende koninkrijken die een rol spelen in dit verhaal. Wat mist, is een lijst van de belangrijkste personages die bij elk koninkrijk horen. Dit zou geen overbodige luxe geweest zijn. Het verhaal heeft meerdere verhaallijnen en vanaf het begin van het verhaal wordt de lezer bedolven onder het aantal personages. Het duurt even voor je doorhebt wie wie is en wat de onderlinge verhoudingen zijn. Dit vergt, zeker in het begin, een flinke leesconcentratie.

Ondanks dat het even duurt voor je de personages leert (her)kennen, is het wel een boek waar je als lezer meteen ingetrokken wordt. Dit komt ook doordat er vanaf hoofdstuk 1, waarin Gavril ontdekt dat hij erfgenaam is van de troon van Ahzkendir, spanning in het verhaal zit. Sarah Ash weet deze spanning gedurende het hele boek vast te houden. Gavril moet de geest van zijn vader tot rust brengen door diens moordenaar te doden, hij probeert alle vijanden op afstand te houden en hij moet van de vloek van zijn drakhaonbloed af zien te komen. Er gebeurt kortom heel veel, soms misschien iets te veel. Er is geen rustpauze in het boek om alle gebeurtenissen even op je in te laten werken. Saai wordt het verhaal in elk geval nooit.

Als je dan na de laatste bladzijde eindelijk weer op adem kan komen, besef je pas wat een fascinerende wereld Sarah Ash geschapen heeft. Elke stam heeft zijn eigen magische krachten. Gavril is de drakhaon, Eugene heeft een magiër ter beschikking en de Arkhels hebben de sneeuwuilen en de guslyar die met geesten kunnen communiceren en deze kunnen leiden. Dit brengt bepaalde voordelen en nadelen voor elk van de stam mee. Het maakt de gevechten net even wat interessanter.

Heer van sneeuw & schaduw was pas het begin. Het boek eindigt met een cliffhanger die direct naar deel twee doet verlangen. Dit is een wereld waar je als lezer verder in wilt duiken!