Een prachtig boekje!

Het verhaal wordt een beetje anders verteld dan de manier waarop mensen spreken maar dat is in dit geval heel gewoon omdat dit verhaal wordt verteld door Noekie, de poes. Je leest het met een glimlach op je gezicht en dat leest heel fijn.

Poezen kennen niet alle woorden die wij kennen en Noekie maakt daarom gebruik van beschrijvingen, zoals Jongen Een en Jongen Twee.
Noekie is geen kitten meer want ze is al negen jaar. Dat is al een volwassen poes. Ze heeft al het een en ander meegemaakt in haar leven en weet wat ze leuk vindt en waar ze een hekel aan heeft.

Wanneer ze uit het asiel wordt opgehaald door een man en een vrouw is ze heel blij dat ze mee mag; ze wil graag meer naar buiten.
Het loopt niet helemaal zoals Noekie graag wil en ze heeft echt geen zin om dingen tegen haar zin in te doen. Dat doen poezen nu eenmaal niet, dat ligt niet in hun aard. Mensen moeten dat nog leren zodat ze goed met hun poes om kunnen blijven gaan.

Kinderen leren door het lezen uit 'Een nieuw huis voor Noekie' om meer rekening te houden met hun huisdier. Mens en dier moeten de kans krijgen om aan elkaar te wennen. Dat wordt in dit geval door een expert verwoord en zo nu en dan moet je echt lachen om hetgeen Noekie met de lezer deelt.
Als iemand een kat als huisdier heeft zal veel van hetgeen door Noekie verteld wordt, herkenbaar zijn.
De lekker korte zinnen zonder moeilijke woorden zijn een genot om te lezen, of om voor te lezen aan de kleinere kinderen. Zij kunnen dan tijdens het lezen meekijken in het mooie boekje.

De illustrator heeft met haar illustraties het verhaal van de auteur gecomplementeerd. Je ziet door het hele verhaal de pootafdrukken van Noekie, zodat je tijdens het lezen het idee krijgt dat je met haar mee wandelt.