Bijzonder en zeer leesbaar boek

Het is een van de belangrijkste en toonaangevende Sloveense auteurs, Drago Jančar, maar ook wie niet bekend is met de Sloveense literatuur, kan zijn hart ophalen bij zijn roman ‘Die nacht zag ik haar’ uit 2010, die in 2018 in Nederlandse vertaling uitkwam. Een verhaal waarin de mooie, eigenzinnige en krachtige vrouw Veronika de hoofdrol speelt. Samen met haar man Leo Zarnik verdwijnt zij in januari 1944 van hun landgoed. Niemand weet wat er met het echtpaar gebeurd is. Of toch?

Vijf getuigen komen aan het woord en vertellen hun verhaal over Veronika. Haar minnaar, de Servische officier Stevo, met wie ze wegvlucht van haar huwelijk, maar die ze later weer verlaat om terug te keren naar haar man. Haar moeder, Josipina, die bij haar in huis woonde en later, in een armoedig flatje, uit het raam blijft staren in de hoop een glimp van haar op te vangen. De Duitse legerarts Horst, die met weemoed terugdenkt aan avonden vol muziek en conversatie en haar hand op de zijne. Het dienstmeisje Jozi die niets dan vol lof is over haar mevrouw. En tenslotte Jeranek, hulp op het landgoed en de enige die werkelijk weet wat Veronika en haar man is overkomen.

Het mysterie wordt stap voor stap ontrafeld. Herinneringen, hoewel niet altijd even betrouwbaar, vormen, in de juiste hoeveelheid, een krachtig geheel. Stukje voor stukje leg je als lezer de puzzel in elkaar en het beeld dat daarbij ontstaat, is overweldigend. Niet alleen leren we de bijzondere vrouw Veronika kennen. Het boek neemt je mee in het al verscheurde Joegoslavië ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, de partizanenstrijd onder leiding van Tito en alle partijen die daaromheen een rol speelden. Het laat zien dat niets zwart of wit is en dat, zeker in tijden van oorlog, het juiste moraal niet altijd eenduidig is.

Een bijzonder en zeer leesbaar boek. Met dank aan Angèle van Baalen die mij dit boek tipte via de Boekentipper!