Coming of age op een wel heel schrijnende manier

Ishiguro laat de lezer binnentreden in een wereld, die heel realistisch lijkt, maar die dat absoluut niet is. Voor Kathy, de hoofdpersoon, is alles ook eigenlijk normaal. Als jong meisje woont ze met leeftijdgenoten in het Hailsham instituut. Ze krijgen les en sluiten vriendschappen. Pas heel langzaam, in de loop van het eerste deel, wordt enigszins de sluier opgelicht. Als lezer bekruipt je het onaangename gevoel dat er iets heel erg mis is. Niet zozeer het feit dat alle kinderen klonen zijn en als donor het leven zullen verlaten, dat lezen we al in het eerste hoofdstuk, maar de manier waarop zij zelf moeten ontdekken wat dit betekent. Hoe de volwassenen die hen verzorgen, feiten bij hen weghouden. Als juf Lucy zich verzet tegen de gang van zaken, verdwijnt ze al gauw uit het beeld.
Kazuo Ishiguro weet de kostschoolsfeer raak weer te geven. De kinderen zijn eigenlijk best gezagsgetrouw, lijken te accepteren wat hen overkomt, de verzorgers zijn redelijk, niet al te gevoelig, maar zeker ook geen Bulstronktypes. Dat had afbreuk gedaan aan de "geloofwaardigheid".
Deze winnaar van de Nobelprijs voor literatuur heeft een zeer divers oeuvre. Het bekendst is natuurlijk The remains of the day (De rest van de dag) prachtig verfilmd met Anthony Hopkins als butler in de hoofdrol. Maar ook De verborgen reus, dat zich in het middeleeuwse Engeland afspeelt is niet te versmaden