Lezersrecensie
De doden praten niet
Praten doet Alicia ook niet nadat ze haar man heeft vermoord. Theo Faber, psychotherapeut, zoekt wegen haar te doorgronden om van haar het “waarom” te horen.
Alex Michaeledis verwoordt in een nagelbijtend verhaal de reden van haar stilheid en de onderlinge relaties tussen de personen en weet zo op een verbazingwekkende manier verwardheid te brengen in je brein.
Chapeau voor de schrijver die zorgt dat je het boek niet neer kunt leggen en pas aan het einde jouw “huh” gevoel wegneemt.
Ook zinnen zoals “het opvangen van sneeuwvlokken is proberen geluk vast te houden. Iets bezitten wat gelijk weer verdwijnt” maakt het boek nog mooier.
Een aanrader deze schrijver, een blijver en zeker waard in je boekenkast te hebben en houden. Het smaakt naar meer, en dus is het wachten of een vervolg net zo lekker hapt als dit boek.
Alex Michaeledis verwoordt in een nagelbijtend verhaal de reden van haar stilheid en de onderlinge relaties tussen de personen en weet zo op een verbazingwekkende manier verwardheid te brengen in je brein.
Chapeau voor de schrijver die zorgt dat je het boek niet neer kunt leggen en pas aan het einde jouw “huh” gevoel wegneemt.
Ook zinnen zoals “het opvangen van sneeuwvlokken is proberen geluk vast te houden. Iets bezitten wat gelijk weer verdwijnt” maakt het boek nog mooier.
Een aanrader deze schrijver, een blijver en zeker waard in je boekenkast te hebben en houden. Het smaakt naar meer, en dus is het wachten of een vervolg net zo lekker hapt als dit boek.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Monica van der Most
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
