Door trauma verscheurd

Kwelling verteld het verhaal van familie Kaakmans, die na de ontvoering en overlijden van zoontje en broertje Colin ook elkaar lijkt te verliezen.
Vader lijkt zich onder te dompelen in zijn werk. Dit lijkt voor hem te werken, maar zorgt er wel voor dat hij zichzelf verwijdert van zijn gezin net nu zij zijn steun zo hard nodig zijn.
Dochter Christina lijkt na de vondst van Colin zijn lichaam meer dan ooit gedreven om zijn ontvoerder en moordenaar op te sporen. Maar dat opsporingswerk verveeld haar al snel en als resultaten uitblijven is dat samen met de zorgen om haar moeder te veel aan het worden.
Die zorgen zijn terecht want haar moeder brengt meer dan eens haar dagen door in bed. Migraine. Iedereen vermoed dat de migraine wordt veroorzaakt door haar trauma van het verlies van Colin, maar dan ontdekt Christina dat haar moeder van meer last heeft, dan alleen het bij hun bekende trauma.
De speurtocht naar de moordenaar van Colin, en naar de waarheid over haar moeder lijken Christina gek te maken. Zo gek dat ze voor helder denken begint te vertrouwen op drugs.
Stukje bij beetje lost zich de puzzel omtrent haar moeder op, terwijl zij zelf elke dag een beetje meer achteruit gaat.

Kwelling is vanaf de eerste bladzijde boeiend en uiterst fascinerend geschreven met oog voor detail. De opbouw van het verhaal vanuit het perspectief van Christina is erg fijn om te volgen, waardoor je er al snel in meegesleept wordt. De stukken vanuit het perspectief van haar moeder lopen niet gelijk aan het tijdsverloop van de stukken van Christina. Dit is wel wat verwarrend waardoor je soms moet teruggaan in het boek om het beter te kunnen plaatsen.

Het hoofdpersonage Christina leer je als lezer erg goed kennen. Dit geldt helemaal wanneer ze door de drugs die ze neemt ook stemmen in haar hoofd begint te horen. Het zijn dan ook deze stemmen die de lezer een echt kijkje “in haar hoofd” geven, en duidelijkheid scheppen waar dat op een andere manier minder passend zou zijn geweest. Doordat je haar als lezer goed leert kennen, leef je automatisch erg met haar mee en wordt je zelf bijna net zo gedreven om de waarheid boven tafel te halen als Christina zelf. Ook voel je al snel empathie wanneer alles haar teveel wordt, en wanneer je langs de zijlijn staat terwijl “ jouw” Christina door de drugs en stress niet haar beste momenten mee maakt.
Het tweede hoofdpersonage, Christina haar moeder, leer je ook redelijk kennen. Toch is dit minder als bij Christina en blijft er rondom haar toch nog aardig wat mysterie hangen. De vader van Christina heeft, waarschijnlijk door zijn onderdompeling in zijn werk, de twijfelachtige eer om eerder een soort bijrol te vervullen. Dat deze twee net wat minder uitgewerkt worden als de rol van Christina heeft overigens niet direct een negatief effect op het verhaal; het mysterie rondom haar moeder versterkt het juist ook een beetje.

Kwelling is op meerdere vlakken taboe doorbrekend te noemen. Mooi is ook dat het je laat nadenken. Wat zou jij doen als het jouw moeder was? Als jij Christina zou zijn? Vragen waar je normaal gesproken in deze context niet snel over na zult denken. Wat ook bijzonder is dat een boek als deze een erg mooie en toch ook passende boodschap heeft weten over te brengen. Want wat er ook gebeurt, als het je familie nog meer laat verscheuren verlies je alles nog een keer. Blijf bij elkaar en voor elkaar zorgen.

Kwelling krijgt van mij een mooie 4 sterren. De tijdlijn van Christina haar moeder vond ik behoorlijk verwarrend. En hoe zit het nou met de moordenaar van Colin?
Door Kwelling zal ik wel zeker vaker thrillers lezen. Ik ga in ieder geval Tamara Geraeds volgen en ben erg benieuwd naar haar volgende werk. Ook vind ik het erg mooi dat ze er een boodschap aan mee heeft gegeven en dat ze ertoe in staat is om op passende wijze taboes te doorbreken.