Allemaal wakker worden en opstaan!

Wakker! Kan heel misschien spoilers bevatten!
(Zelf ben ik niet zo bang voor spoilers, maar anderen misschien wel.)

Dit boek heb ik zo goed als achter elkaar gelezen. Dat was een klein beetje geforceerd, omdat ik me snel een beeld wilde vormen van het boek en er snel een recensie over wilde schrijven, want ik heb nog een hoop andere boeken op de plank liggen (er zijn ergere problemen;-)).
In een een situatie met wat meer rust zou ik het minder snel achter elkaar gelezen hebben. Ik denk dat dat voor het begrip en de toepassing van de inhoud van het boek beter zou zijn.

Zelf zit ik in een leesclubje waarin we 'spirituele' boeken lezen (het begrip 'spiritueel' vind ik zo moeilijk en vaak roept het bij anderen een naar gevoel op van zweefkezerij en zo; Gordijn noemt het persoonlijke groei; dat is eigenlijk wel een heel goede term), zoals van Eckhart Tolle, zenboeddhist Bernie Glassman, boeken over het enneagram. Dan doen we wel een jaar over zo'n boek; uit en te na bespreken we onze eigen ervaringen naar aanleiding van de tekst en proberen we de tekst zo goed mogelijk te doorgronden. Maar dit alles ter zijde.

Op een andere plaats heb ik al gezegd dat dit boek een beetje lijkt op dat van Tijn Touber, Spoedcursus Verlichting. Beide mannen spreken uit ervaring en schrijven die op. Beiden geven na het hoofdstuk een paar oefeningen om je je meer bewust te laten worden van je eigen ontwikkeling en opvattingen en ervaringen. Die oefeningen zijn ook wel gebruikelijk in praktische boeken over persoonlijke ontwikkeling. Andere boeken zijn wat theoretischer waar het gaat om spirituele groei.
Net als van het boek van Tijn Touber word ik van dit boek ook wel vrolijk. Het werkt inderdaad als je een optimistische toon aanslaat, zoals Peter ons voorhoudt in een van zijn laatste hoofdstukken. Nou ja, boeken en teksten over persoonlijke groei zijn natuurlijk altijd optimistisch.

Het boek is beslist niet moeilijk geschreven. Voor iedereen toegankelijk dus. Misschien is de drempel voor sommige mensen kleiner als ze weten dat deze 'levenslessen' door een piloot van de luchtmacht geschreven zijn in plaats van een hippieachtige muzikant als Tijn Touber (no offence).

Zelf vond ik het volgende wel een eye opener: er bestaat geen perfecte mens, er bestaat geen perfecte mij (of perfecte ik). Bijvoorbeeld op p 208: 'Met open ogen was ik recht in de valkuil gestapt die hoort bij persoonlijke ontwikkeling: ik probeerde de perfecte ik te creëren. Het betekende een vermoeiend leven vol streven, want ik zou nooit goed genoeg zijn.'

Interessant is natuurlijk ook Peters leven als Apache-piloot. Zelf weet ik eigenlijk weinig van dit soort zaken. Het is ook heel interessant dat een piloot zich zo aangetrokken voelt tot spirituele groei. Maar wat ik nu net gezegd heb, is tegelijk klinkklare onzin. Waarom zou een piloot zich niet aangetrokken voelen tot spiritualiteit? Desalniettemin is deze groei wel de aanleiding voor Peter om zijn leven een andere wending te geven. Hij is zijn snelle leven met evenzo snelle en extreme dingen en een goed gevulde portemonnee toch ook wel ontgroeit. Tijd voor een nieuwe loopbaan.

Ik ben heel benieuwd naar je volgende boek, Peter; en ook wens ik je veel succes!