Leest als een trein (of een vliegtuig, he he he)

wee weken geleden begon ik aan deze dikke pil van Bill Bryson in de veronderstelling dat dit een nieuw lange termijnproject zou worden zoals Oorlog en Vrede of Wolf Hall. Niets was minder waar, in lange zittingen heb ik One Summer: America 1927 verslonden.


Een jaar of twee geleden las ik ook Een huis vol van Bill Bryson, dat de geschiedenis van de kamers in het huis verteld. Nu vond ik dat op zich best interessant maar het schoot niet op en het begon me naar een paar pagina’s altijd te vervelen. Ik vermoed nu dat dit door de vertaling komt want Bill Bryson heeft een vertelstijl die zo enthousiasmerend, levendig en vlot is dat zijn verhalen als een trein lezen. Het is een gift binnen het vakgebied Geschiedenis om zowel begeesterend als historisch adequaat te schrijven. De meeste boeken waar goed onderzoek aan de grondslag ligt zijn saai en de meeste leuke geschiedenisboeken zijn een janboel van wikipedia-feitjes en aannames. Maar dit boek heeft dus beide. Al heb ik niet de bronnenlijst nagekeken, maar je merkt dat het goed is onderzocht. Bryson geeft aan als er geen documenten zijn of alleen één mondelinge bron dat er een grote kans is dat het niet exact waar is. En dat is fijn, want zo heb je als lezer het gevoel dat wat je leest ook daadwerkelijk zo gebeurd is.


In One Summer wordt er met feitjes en kleine verhalen gestrooid alsof het sinterklaasavond is maar het past allemaal binnen het raamwerk van de zomer van 1927. Geen enkele maal raakte ik de draad kwijt, personages die tweehonderd pagina’s weg zijn worden kort weer ingeleid. Bryson laat op een geweldige manier zien hoe alles met elkaar in connectie staat. Het mooiste vond ik dat je meeleeft in de tijd, ik moest bijna huilen toen Byrson beschreef dat Lindy geland was in Parijs en het was alsof ik zelf voor het eerst een film met geluid zag. Knap hoor.


Toegegeven, dit is dan ook wel mijn favo periode uit de geschiedenis, ik word al snel warm van artikelen en boeken over de periode 1840-1930 maar hier werd ik wel exceptioneel warm van. Zelfs nog wat nieuws geleerd over Lindbergh, alhoewel ik zijn biografie van Scott Berg een paar jaar geleden nog gelezen heb. Zelfs als je niet per se van geschiedenis houdt is dit (waarschijnlijk) een geweldig boek.