Bijzondere invalshoek

Vanessa Gerrits heeft wel een hele bijzondere invalshoek gebruikt in Hashtag hiernamaals. Heel typerend voor een Urban Fantasy begint het verhaal heel normaal, op het lauwe af. Om het verhaal meer body te geven, worden lezers “geconfronteerd” met bewijsstukken tussen de hoofdstukken door. De personages lijken heel wat af te keuvelen onderling, en dit lijkt het verhaal te vertragen, rustig voort te laten kabbelen. Gerrits kan schrijven, daar ligt het in ieder geval niet aan. Uiteindelijk ontpopt de verhaallijn zich in iets dat totaal ongeloofwaardig is, iets dat ook kenmerkend is voor het genre. Het hele idee is echter wel leuk. Uitwerking had wat vlotter gemogen. Show en tell was niet helemaal in balans. Daarnaast worden er veel knipogen uitgedeeld naar diverse dingen zoals merken, muziek en series, iets waardoor de lezer de auteur al dan niet stiekem beter leert kennen, ook al is dit een beetje too much aanwezig bevonden. Toch wil men weten of het de personages lukt om de missie met succes af te ronden en dat is dan ook de kracht van het verhaal. Het is toch nog drie-en-een-halve ster waard en lezers zullen dan ook vermaakt zijn.