Opmerkelijk onderwerp

In Laudanum lijkt het alsof de auteur het show don’t tell niet goed beheerst. Show wordt op verkeerde momenten opgepakt daar waar het aan tell niet ontbreekt. Ondanks dat heeft van Kalken een pakkende schrijfstijl en is het tegelijkertijd meteen duidelijk welke insteek er in het verhaal is gebruikt. Het lijkt alsof de schrijver heel vaak de grip op zijn hoofdpersonage verliest en het door andere personages deels laat overnemen. Er rijst dan ook de vraag of dat al dan niet met opzet is gedaan, zo met het oog op het onderwerp. Het is een opmerkelijk boek en op sommige punten ronduit vaag. Wel knap is het dat de lezer door Laudanum geprikkeld wordt als het om het Boeddhisme gaat. Daarmee is het misschien niet voor iedereen weggelegd. Een boek waar je echt van moet houden waarin de auteur je naar een, ondanks dat de losse eindjes worden opgelost, nogal raar einde brengt.