Boeiend maar een slap einde

‘In het water’ is de tweede thriller van bestsellerauteur Paula Hawkins. ‘Het meisje in de trein’ , haar debuut uit 2015, werd een kassucces en is zelfs verfilmd. Een bestseller is echter niet altijd een echt spannende thriller. Zo viel het gehypte debuut nogal tegen. Het was amper drie sterren waard. Opvolger ‘In het water’ is al een stuk beter. Het weet de aandacht beter vast te houden maar het einde is jammer genoeg een beetje slap.

Wanneer haar zus verdrinkt, keert Jules met tegenzin terug naar Beckford , de plaats waar zij is opgegroeid. Nel laat een dochter genaamd Lena achter en Jules besluit voor haar te zorgen. Nel is niet de eerste die in de Verdrinkingspoel sterft. Niet lang daarvoor is ook Lena’s beste vriendin in daar dood aangetroffen. En zij zijn niet de enige vrouwen die daar het leven lieten. Was het werkelijk zelfmoord of is er meer aan de hand?

Het boek kent een flink aantal personages van waaruit het verhaal verteld wordt. Aan de ene kant maakt dat het verhaal levendiger maar voor de lezer is het lastig om het overzicht te houden. De stukjes wisselen elkaar namelijk heel snel af en je raakt af en toe van het padje. Gelukkig zit er een kaartje bij het boek waarop de belangrijkste personages staan. Hoewel het kaartje bedoeld is om terugbladeren te voorkomen, zal een meer precieze lezer zich hiertoe toch genoodzaakt voelen.

Het boek is een stuk boeiender dan de debuutthriller van de schrijfster. Dat komt niet alleen omdat er meer personages zijn maar ook omdat er meerdere geheimen ontward worden. Stukje bij beetje wordt duidelijk wat zich in Beckford afgespeeld heeft en hoe ingewikkeld de onderlinge verhoudingen zijn. Deze monden uiteindelijk uit in een climax.
Toch is het einde niet zo spannend als gehoopt. Juist door de verduidelijking van de onderlinge verhoudingen krijg je meer zicht op de karakters van de personages. Deze zijn inmiddels zo sneu dat ze niet meer als ‘eng’ zijn. Het gevaar is daardoor niet meer dringend aanwezig en het einde kakt daardoor een beetje in.

In het water is een stuk beter dan zijn voorganger. Het is prettig geschreven, kent een goed doordacht plot en boeit vanaf het begin. Het is jammer dat het einde zo slap is.