Mijn eerste boek van Piet Baete en ik heb ervan genoten. Het sterkste punt van het boek is dat het erg authentiek overkomt. Zowel de moorden, de personages, het onderzoek als de streek komt heel realistisch over. Zelf ben ik van West-Vlaanderen, dus misschien daarom dat ik me niet stoorde aan zaken die anderen als spreektaal zouden kunnen ervaren hebben. Het boek las in ieder geval als een sneltrein. Wel in het midden op vlak plot een beetje op het langdradige af, wanneer het onderzoek naar de seriemoordenaar in het slob zit en er geen nieuwe moorden gebeuren. Wel leest het boek zo aangenaam, dat het nauwelijks stoort. Nu en dan wat zwarte humor bevordert ook het leesgenot. De laatste hoofdstukken lees je in ‚‚n ruk uit, al bleef ik toch met een honger gevoel zitten: Een ‚cht spannende klopjacht komt er helaas niet van. Kortom: een boek heel degelijk boek dat net niet het onderste uit de kan haalt.