Blijven lezen want je moet weten wat er buiten is

Malorie voedt twee kinderen op, streng want de kinderen mogen niet naar buiten zonder blinddoek op. Ze drilt ze als het ware om te leven en overleven op geluiden. De manier waarop Malorie de kinderen opvoedt, is wreed. De kinderen hebben zelfs geen naam, het is De Jongen en Het Meisje. Naamloos, kan het nog wreder?
Malorie heeft daar een reden voor. Er waart iets rond, wezens. Iemand die ze gezien heeft, pleegt op een gruwelijke manier zelfmoord, meestal door eerst nog enkele mensen te vermoorden. De overlevenden verbergen zich, blokkeren ieder zicht naar buiten door doeken en matrassen voor de ramen te zetten. Zo hopen ze te overleven. Maar waarvan? En wat is er nog over in de buitenwereld? Het eten geraakt op, medicijnen zijn op, het leven wordt wel erg hard en zwaar.
Dit boekt heeft een heel beklemmende sfeer en is heel spannend omdat je gewoon moet doorlezen om te weten te komen wat er nu eigenlijk aan de hand is.