Crimson Peak

...
Duister, onvoorspelbaar, luguber én angstaanjagend … Dat zijn enkele van de eerste woorden die bij me opkomen wanneer ik dit boek wil omschrijven. Het spreekt dan ook voor zich dat dit Crimson Peak een uiterst spannend verhaal is.

Nancy Holder heeft een beeldende schrijfstijl die vrijwel cinematografisch is. Het boek leek er dan ook om te vragen om te worden omgezet naar het filmdoek. Alleen is dit NIET het geval. Het lijkt een beetje een omgekeerde wereld vermits we in een tijd leven waarin verfilmingen als paddestoelen uit de grond rijzen – maar dit boek kwam er pas NA de film.

Desondanks slaagt de schrijfster er net zo goed in om ervoor te zorgen dat Allerdale Hall tijdens het lezen tot leven komt. Dit uitzonderlijke huis dat naast zijn vreemde eigenschappen en eigenzinnige structuur schijnbaar zelfs een eigen karakter lijkt te hebben deed me een beetje denken aan het gebouw uit het Kaartenhuis van M.Z.Danielewski. Het is onvoorspelbaar én achter elke hoek lijkt een verrassing schuil te gaan.

De gotische sfeer die dit boek weerspiegelt, de grillige karakters van de personages én een eenzaam huis in verval geven dit boek een uiterst mysterieus en duister tintje. Voeg daar nog wat verdachte geluiden, nog vreemdere verschijningen én geheimen die al jaren bedolven werden onder leugens aan toe en je krijgt Crimson Peak … een boek dat me de hele tijd alert hield én niet bepaald bevorderend is voor de nachtrust.