Wanneer Joseph, de vriend van Beth, overlijdt, is ze radeloos. Niet alleen moet ze de zorg voor hun vijfjarige zoontje Cody op zich nemen, door oplopende schulden dreigt ze op straat te worden gezet en niet voor eten te kunnen zorgen. Daarnaast vreest ze Cody te verliezen aan haar zeer conservatieve schoonouders die hem het liefst in hun community willen opvoeden. Wanhopig als Beth is, vraagt ze de oudere broer van Joseph om hulp. Jaren geleden heeft Jeremy zijn ouders de rug toegekeerd. Hij woont nu in een cabin in het bos, waar hij een teruggetrokken bestaan leeft. Hij heeft zelf niet veel te missen, toch biedt hij in een opwelling aan dat Beth en Cody bij hem kunnen komen wonen. Maar ook hij is gevormd door zijn verleden, zou hij wel goed voor hen kunnen zorgen?

Een eerste blik op de cover en de toon is direct gezet. De lichtjes en kleine sneeuwvlokjes zetten een winters, maar ook knus beeld neer. Tel daar de uitgestrekte hoge bergen en het grote meer bij op en de omslag wordt dromerig en avontuurlijk. Eenmaal aan het lezen weet schrijfster Emma Anna die sfeer goed vast te houden. Geheel overeenkomstig met de emoties van Beth, is ook de setting van het boek in eerste instantie grauw en druilerig, maar als ze met Jeremy en Cody naar Montana vertrekt, verandert dat gevoel. De sombere sfeer maakt plaats voor een prachtige natuur waar vriendelijkheid en warmte langzaam tot Beth door weten te dringen. Toch zal het klimaat, het samenwonen met haar zwager en het verlies van een partner zorgen voor een flink avontuur. Anna weet het geheel zo te beschrijven dat je haast onderdeel wordt van het verhaal. Maar niet alleen emoties en omgeving weet ze goed neer te zetten. Het verhaal, dat zich afspeelt in de jaren negentig van de vorige eeuw, bevat leuke details passend bij het tijdsbeeld. Ook typisch Amerikaanse uitspraken en gebruiken als een peanut butter and jelly sandwich heeft ze opgenomen in het boek wat het gevoel een te worden met het verhaal alleen maar versterkt.

In Achter hoge bergen gebruikt Anna meerdere vertelperspectieven. Grotendeels wordt het verhaal vanuit Beth verteld, maar de schrijfster koos er ook voor het verhaal vanuit Jeremy te belichten. Een welkome toevoeging aan het boek. Zeker in het begin is Jeremy namelijk behoorlijk gesloten, kortaf en afstandelijk. Haast bot en lomp. De conversaties met hem zijn kort, hij lijkt af en toe alleen wat te kunnen brommen. Dit zorgde voor weinig feeling met dit personage. Maar doordat het verhaal ook vanuit hem wordt verteld, werd dat gedrag wel beter te plaatsen en is dit een mooie manier om meer gevoel bij hem te krijgen. Daarnaast vond ik Jeremy ook wel weer verfrissend. Hij is veel minder een clichématige mannelijke hoofdpersoon van knap, stoer, gladde babbel, vermogend en succesvol. Jeremy ontpopt zich verrassend en op een positieve manier. Met Beth is het eenvoudiger een klik te krijgen. Ze is jong, zorgzaam en liefhebbend. Je kunt alleen maar bewondering hebben voor hoe ze het leven ondergaat en er als alleenstaande moeder voor Cody is. Samen hebben Beth en Jeremy (en ook Cody!) een fijne chemie. Ze vullen elkaar aan, houden de ander regelmatig een spiegel voor en zorgen voor elkaars persoonlijke groei. Daar hou ik van!

Natuurlijk zijn er ook een aantal kleinere personages die een rol spelen in het boek. Ook zij zijn stuk voor stuk door Anna goed en gevarieerd uitgevoerd. Het dorpje met haar inwoners krijgt daarbij een mooie rol toebedeeld die het verhaal nog meer warmte schenkt. De uitspraak "It needs a village to raise a child" is hier zeker van toepassing. Na hun verhuizing worden Cody en Beth opgenomen in de gemeenschap. Doordat ze open en benaderbaar zijn - ook al vindt Beth dat zelf heel spannend - zie je dat ze snel contact maken en steun krijgen van de mensen om hun heen. Het warme en welkome gevoel dat het dorp geeft, gaat zeker op de lezer over. Emma Anna weet alles heel mooi te verwoorden en levendig te vertellen waardoor je je zelf ook in Montana waant!

Achter hoge bergen is een aanrader om te lezen. De tijdsperiode waarin het verhaal zich afspeelt, de mooie omgeving, stevige thema's en de eigenzinnige personages maken dit boek heel erg tof. De personages hebben genoeg karakter en diepgang gekregen en de emoties zijn door de fijne schrijfstijl van de auteur heel goed voelbaar. Wel had ik aan het einde verwacht dat er nog meer spanning in het verhaal zou komen, dat bleef enigszins uit. Desalniettemin vind ik het echt een heerlijk boek om bij weg te dromen. Het beste lees je Achter hoge bergen in een cabin in het bos, als het even kan met sneeuw erbij, maar genieten zul je hoe dan ook!