Leuk tussendoortje...

Vrienden - Rudy Soetewey
Paperback - 303 bladzijden
Uitgever Kramat
2009

***

Achterflap:

Wie zou jij liquideren als je de absolute zekerheid had dat men jou nooit op het spoor zou kunnen komen? En hoe?
Een onschuldige vraag, zeker wanneer ze als grap gesteld wordt in een groepje vrienden. Zeker als dat gebeurt op een rijkelijk met bier overgoten bijeenkomst, na een gemeenschappelijke, succesvolle ervaring. Zeker als de antwoorden alleen maar de slappe lach veroorzaken.
Tot wanneer een van de genoemde kandidaat-slachtoffers enkele dagen later dood wordt teruggevonden, vermoord op de eerder gesuggereerde wijze...
Wie van ons kent zijn vrienden? Echt?
Zijn vrienden wel vrienden? Of zijn vrienden vrienden bij de gratie van onwetendheid? Zouden jouw vrienden nog wel jouw vrienden zijn, als je alles - letterlijk àlles - van hen zou weten?

***
De Cover:

De cover verteld niets over het verhaal. Een glas wijn en met wat fantasie zie je er een haai in rondzwemmen. Toen ik de korte inhoud las, was ik wel getriggerd om het verhaal te lezen en deze schrijver te ontdekken. Toch is het voor mij nog altijd een raadsel waarom deze cover bij dit verhaal gekozen is?

***
‘Vrienden’ verteld het verhaal van Bob, Ludo, Jean-Pierre, Herman en Paul, vijf vrienden die samen in een toneelclub zitten. Op een avond zitten ze na te keuvelen bij een glas bier. Al snel worden er vragen gesteld die als ‘grap’ bedoeld zijn. Met wie wil je het bed eens delen als... ? Wie zou jij liquideren en op welke manier als je absolute zekerheid had dat niemand je op het spoor zou komen? Zattemans praat..... Als een paar dagen na die bewuste avond het lijk gevonden wordt van een persoon die op die avond genoemd is en ook nog uitgevoerd op de wijze dat het beschreven is, gaat Paul in opdracht van zijn broer Herman op onderzoek uit. Herman is er vast van overtuigd dat één van de drie anderen de dader is en hem erin wilt “luizen”! De vraag is... Wie? En kennen de vrienden elkaar wel zo goed als ze zelf denken?

***
Het boek is in de ik-vorm geschreven door Paul. Als Paul op onderzoek gaat, ontdekt hij zaken van de anderen die ze van elkaar niet weten. Omdat je als lezer meer geheimpjes te weten wilt komen, vraagt het boek om gelezen te worden. Ik zat direct mee in het verhaal. Geen te lange opbouw, zodat je gelijk weet waar het over gaat:
‘Wat begint als een onschuldig café spel draait al gauw uit op werkelijkheid.’
Ook geen onnodige personages, die blijven in dit boek erg beperkt, bijna zoals je dit in een toneelstuk ziet. Het boek leest als een trein, is op een humoristische wijze geschreven met hier en daar subtiele woordspelingen. Mondjesmaat kom je steeds meer te weten over de vrienden en werkt de schrijver naar het plot toe. De plot kwam als verrassing, hoewel ik een paar keer in die richting had gedacht, was ik toch verrast hoe het uiteindelijk in elkaar zat en vooral, het waarom!

Het einde daarentegen..... Na een lekker “weglezend” verhaal was dit een domper. Ik heb het even laten bezinken, want het verhaal kreeg naar de ontknoping toe een andere wending, waardoor je als lezer ook een heel andere kijk op het boek/verhaal kreeg. Daardoor is het iets aannemelijker geworden, maar ik blijf toch met de vraag zitten waarvoor het hele verhaal eigenlijk diende?

De schrijver heeft me al bij al verrast. Vlot geschreven en met de nodige humor, bijna het dagdagelijkse leven. Een leuke anekdote: het verhaal speelt zich min of meer af in mijn omgeving en het was bizar om dat te ontdekken.
Ik geef het boek 3 sterren.

Het was mijn eerste kennismaking met Rudy Soetewey, maar zeker niet mijn laatste.

Karin