Marina Tsvetajeva, wat een bijzondere vrouw!

De schrijver, het boek en mijn mening

Het boek Theater is absoluut niet geschikt om het in mijn reguliere “boekrecensies template” te schrijven, ik besloot het geheel samen te voegen, iets meer over de schrijver te vertellen, over haar leven en haar treurige overlijden, het overlijden van haar dochtertje en de toneelstukken die zij schreef gedurende een, voor zover ik mij heb ingelezen, in een moeilijke maar tevens een vreugdevolle periode in haar leven.

Ik kende de schrijver Marina Tsvetajeva wel maar ik wist eigenlijk heel weinig van haar. Ik besloot voorafgaand aan het lezen van dit boek eerst meer te weten te komen over haar. Achteraf gezien was ik daar erg blij om, ik denk dat als ik niets over haar had gelezen dat ik dit boek heel anders zou hebben ervaren, de kennis over haarzelf voelt als een behoorlijke verrijking tijdens het lezen van dit boek.

Ik heb geprobeerd om in mijn recensie een zo goed mogelijk beeld te scheppen van Marina Tsvetajeva zelf en ik heb minder aandacht aan de inhoud van het boek an sich besteed. Dit heb ik bewust gedaan omdat ik van mening ben dat het leven van de schrijver je meer vertelt over het boek dan de toneelstukken die hierin staan. Verder vond ik het enorm lastig om de 6 toneelstukken en de 2 tragedies te recenseren, ik heb meerdere pogingen gedaan en na de laatste poging besloot ik mij op het leven van Marina te concentreren voor dit verslag. Ik had vooraf dus al e.e.a. over haar gelezen en nadat ik het boek uit had heb ik het internet afgespeurd naar nog meer informatie over haar, haar roerige leven, haar kinderen en haar overleden man. Het resultaat hiervan lees je terug in deze recensie.

Volgens Joseph Brodsky, zelf de winnaar van de Nobelprijs voor literatuur in 1987, was Tsvetajeva dé grootste Russische dichter van de vorige eeuw. Een prachtig postuum compliment van hem, hij werd geboren in 1940 en was ongeveer één jaar oud toen Tsvetajeva zichzelf van het leven beroofde.

Tsvetajeva vader was hoogleraar aan de universiteit van Moskou en haar moeder was pianiste, zij zagen Marina graag concertpianiste worden en dit heeft in latere jaren zeker geholpen bij haar werk, de melodieuze pianoklanken en het schrijven van gedichten liggen mijns inziens niet zo ver uit elkaar. Haar ouders gingen scheiden in een tijd dat dit nog niet “gewoon” was (is het ooit gewoon?) en haar vader is het verdriet nooit echt te boven gekomen al hertrouwde hij wel en ook uit dit huwelijk werden er kinderen geboren, halfzussen en halfbroers van Tsvetajeva. Haar moeder overleed toen Tsvetajeva nog maar 14 jaar was en haar vader toen zij 20 jaar was. Zij werd al jong wees en ik vraag mij af hoe dit haar latere leven heeft beïnvloed?`Deze ervaringen heeft zij later beschreven in Herinneringen en Portretten en ik ben ondertussen behoorlijk nieuwsgierig naar dit verhaal.

In 1910 werd zij geïntroduceerd in de hogere literaire kringen van Moskou en niet snel daarna verscheen haar eerste dichtbundel. Zij leerde haar man (Sergej Efron) kennen en samen kregen zij twee dochters. Niet lang daarna kreeg zij een buitenechtelijke relatie met Sofia Parnok. Dat zij een buitenechtelijke relatie kreeg verbaasde mij enigszins, was zij zelf niet kapot van verdriet toen haar ouders gingen scheiden, wat in haar durfde op deze manier haar huwelijk in te zetten in een soort Russiche roulette spel, of knepen de hogere literaire kringen van Moskou een oogje toe?

Lees verder op mijn boekenblog: klik