Lezersrecensie
Een bijzonder krachtig boek met prachtige poëtische zinnen
Begin november kwam de roman Afdalen in de leegte uit. Eerder schreef Marianne van den Herik de gedichtenbundel Onzichtbaar in beeld. Met deze roman debuteert ze in dit genre.
Direct vanaf de eerste regel merk je dat het een bijzonder geschreven roman is. In het begin moest ik wel even wennen aan de poëtische zinnen die zo bijzonder aanvoelen dat ik het wat overweldigend vond. Maar wat een prachtig debuut is Afdalen in de leegte.
'Mama zei eens dat je de grijstinten van het leven in mooie kleuren kunt verven en in donkere tijden lichtpuntjes kunt aanbrengen.'
We maken kennis met Vera de Keyzer, een oudere vrouw die sinds een jaar aan de rolstoel gekluisterd zit na een herseninfarct. Van een actieve behulpzame vrouw is ze nu afhankelijk van anderen. Dagelijks kijkt ze uit het raam over de rivier en krijgt ze viermaal per dag professionele zorg. Naast deze contacten krijgt ze af en toe bezoek en puzzelt ze, ondertussen nadenkend over haar leven en haar keuzes.
De trigger van haar overpeinzing is aangewakkerd, nadat ze een paar dagen ervoor een artikel over Jair van Gelder las. Haar oude jeugdliefde en beroemde kunstschilder. Is zij net zo trouw aan zichzelf en haar keuzes gebleven als Jair?
Al lezende leren we Vera steeds beter kennen en is het aandoenlijk om over haar te lezen. Bijzonder aan deze 352 bladzijden tellende roman is dat het verhaal zich maar op één dag afspeelt, namelijk 20 juni. Tijdens het lezen krijg je het gevoel dat het veel langer duurt dan een dag, maar dit komt ook door de vele terugblikken naar het leven van Vera. In haar jeugd maakte ze de oorlog mee en nog zoveel meer. Tussen de regels door maken we ook kennis met haar dochter en kleindochter.
De schrijfstijl is bijzonder, krachtig, poëtisch en aangrijpend. Ik heb het boek met veel emotie gelezen. Het is alsof je deel bent van Vera. Het geheel had afgekund met wat minder bladzijden, maar tjonge wat is Afdalen in de leegte een verrassend debuut dat mij raakte. Het is gebaseerd op deels waargebeurde gebeurtenissen en belevenissen, en deels fictie.
'Boven de rivier staat de regenboog. Volmaakt rond, hij is geen halve belofte.'
Marianne van den Herik is ondertussen bezig aan haar tweede roman, waarin haar vader een rol zal gaan spelen. Ik kijk uit naar dit boek.
Gelezen voor het blog In de boekenkast
Direct vanaf de eerste regel merk je dat het een bijzonder geschreven roman is. In het begin moest ik wel even wennen aan de poëtische zinnen die zo bijzonder aanvoelen dat ik het wat overweldigend vond. Maar wat een prachtig debuut is Afdalen in de leegte.
'Mama zei eens dat je de grijstinten van het leven in mooie kleuren kunt verven en in donkere tijden lichtpuntjes kunt aanbrengen.'
We maken kennis met Vera de Keyzer, een oudere vrouw die sinds een jaar aan de rolstoel gekluisterd zit na een herseninfarct. Van een actieve behulpzame vrouw is ze nu afhankelijk van anderen. Dagelijks kijkt ze uit het raam over de rivier en krijgt ze viermaal per dag professionele zorg. Naast deze contacten krijgt ze af en toe bezoek en puzzelt ze, ondertussen nadenkend over haar leven en haar keuzes.
De trigger van haar overpeinzing is aangewakkerd, nadat ze een paar dagen ervoor een artikel over Jair van Gelder las. Haar oude jeugdliefde en beroemde kunstschilder. Is zij net zo trouw aan zichzelf en haar keuzes gebleven als Jair?
Al lezende leren we Vera steeds beter kennen en is het aandoenlijk om over haar te lezen. Bijzonder aan deze 352 bladzijden tellende roman is dat het verhaal zich maar op één dag afspeelt, namelijk 20 juni. Tijdens het lezen krijg je het gevoel dat het veel langer duurt dan een dag, maar dit komt ook door de vele terugblikken naar het leven van Vera. In haar jeugd maakte ze de oorlog mee en nog zoveel meer. Tussen de regels door maken we ook kennis met haar dochter en kleindochter.
De schrijfstijl is bijzonder, krachtig, poëtisch en aangrijpend. Ik heb het boek met veel emotie gelezen. Het is alsof je deel bent van Vera. Het geheel had afgekund met wat minder bladzijden, maar tjonge wat is Afdalen in de leegte een verrassend debuut dat mij raakte. Het is gebaseerd op deels waargebeurde gebeurtenissen en belevenissen, en deels fictie.
'Boven de rivier staat de regenboog. Volmaakt rond, hij is geen halve belofte.'
Marianne van den Herik is ondertussen bezig aan haar tweede roman, waarin haar vader een rol zal gaan spelen. Ik kijk uit naar dit boek.
Gelezen voor het blog In de boekenkast
1
Reageer op deze recensie
