Sterke Nederlandse thriller

Alleen werd in 2020 eerder uitgebracht bij een andere uitgeverij waar ik het boek mocht lezen. Nu is hij opnieuw uitgebracht waar de hoofdlijnen van het verhaal hetzelfde zijn gebleven. Heeft De Smedt met deze aanpassingen het boek nog meer power gegeven?

In Alleen maken we kennis met Julie Meskens in het heden (2005) en met Oscars verhaal dat start in 1992. Vroeger zaten Julie en Oscar samen op school, maar ze zijn elkaar uit het oog verloren, nadat ze ouder werden en om persoonlijke redenen. Oscar heeft geen makkelijke jeugd gekend met een alcoholistische moeder en is in meerdere pleeggezinnen geplaatst. Zijn albino-uiterlijk is vaak reden tot pesten geweest. Wanneer hij ouder wordt, besluit hij beroepsmatig de zorg in te gaan. In zijn jongere jaren was Julie een van de weinigen die hem niet veroordeelde op zijn uiterlijk. Zijn droom was om ooit met haar te trouwen en kinderen te krijgen. Maar door zijn uithuisplaatsingen is hij haar uit het oog verloren. Oscar heeft het niet makkelijk en probeert zo onzichtbaar mogelijk voor de buitenwereld zijn leven te leiden. Hij verandert zelfs zijn naam wanneer hij achttien is.

Julie heeft haar moeder vroeg verloren bij een auto-ongeluk en nu ze zwanger is, mist ze haar moeder meer dan ooit. De zwangerschap is niet gepland en Julie moet haar opleiding nog afronden. Dan gebeuren er vreemde zaken in haar omgeving. Zo wordt de auto van haar vriend Tom meerdere malen beklad, krijgt ze zomaar een pakketje voor de ongeboren baby en hoort ze soms stemmen. Alle acties lijken persoonlijk tegen Julie gericht te zijn. Heeft haar losbandige leven hiermee te maken of spelen er toch andere redenen? Dan verdwijnt Julie plotseling. Hoogzwanger. Waar is ze naartoe? Is ze vrijwillig verdwenen? Zal Tom zijn vriendin en ongeboren dochter ooit nog zien? Naast de hoofdpersonages Julie en Oscar lezen we ook de hoofdstukken vanuit Tom en journalist Pieter De Saegher. Beiden maken later in het verhaal hun opwachting.

Barbara de Smedt heeft met Alleen een goed uitgedacht verhaal geschreven dat ze deels gebaseerd heeft op eigen ervaringen. Wat moet het heftig zijn als iemand van de aardbodem verdwijnt en ook nog eens hoogzwanger is?

Alleen is geschreven met een vlotte pen en de afwisselende hoofdstukken tussen Julie en Oscar zorgen voor een continue spanningsboog. Ook al is het plot niet heel verrassend, toch weet De Smedt het eind goed af te ronden. Dit verhaal laat duidelijk zien wat het verleden met het heden kan doen, maar ook wat pesten en een onveilige leefomgeving voor gevolgen kunnen hebben voor een persoon.

Zowel Julie en Oscar zijn goed uitgewerkt en voor ik het wist, was ik ook halverwege het verhaal. Ik wilde blijven doorlezen en was benieuwd naar hoe het verhaal zich verder zou ontwikkelen. Alleen is zo’n boek dat aan je blijft trekken om gelezen te worden. Ik heb genoten van dit verhaal en nadat ik het uit had, heb ik nog wel even nagedacht over Oscar. Wat heeft hij veel moeten meemaken. En wat een impact heeft dit op hem gehad.

De Smedt heeft inmiddels meerdere boeken in dit genre geschreven en ik geniet elke keer weer van haar werk. dat ze Alleen opnieuw heeft uitgegeven bij een andere uitgeverij begrijp ik. Het boek heeft nog meer power gekregen en ik kan alleen maar respect hebben dat ze het verhaal nog sterker heeft weten te maken. 4 welverdiende sterren voor Alleen.