Wow! Wat een prachtig boek!

Alles wat ik niet kan zeggen is een debuut en werd gelijk de nummer 1 bestseller uit Ierland. Emilie Pine ontving de Irish Book Award voor beste debuut en The Butler Literary Award. De vertaling naar het Nederlands komt voor rekening van Ariane Schluter.

Emilie Pine heeft met dit boek een prachtig puur, rauw, moedig en openhartig verhaal geschreven. Zodra ik begon te lezen, was ik onder de indruk. Ze weet het leven als vrouw op een prachtige wijze toe te vertrouwen aan het papier en elke vrouwelijke lezer zal zich herkennen in de tekst en beschrijvingen. Het voelt met momenten aan, alsof je met je vriendinnen in gesprek bent over het vrouw-zijn.

In zes essays neemt Emilie de lezer mee in onderwerpen zoals een niet-geslaagde kinderwens, de verschrikking van de menstruatie, over het gevoel dat je als vrouw klein gehouden wordt. Maar het gaat ook over haar jeugd en over haar werk als docent drama aan het University College in Dublin . Emilie vertelt hoe wij als vrouwen vaak streng zijn voor onszelf. We gaan maar door, zetten onze schouders eronder en blijven lachen. Het liefst stoppen we onze emoties weg en denken dat we het wel redden. Ze vertelt over zichzelf op een boeiende wijze. Wat heb ik vaak gedacht: “Ik lees mijn eigen houding en reactie.”

Anne Enright geeft zelfs aan om het boek niet in het openbaar te lezen, omdat het je aan het huilen maakt. Zo heb ik het boek niet ervaren, maar dat het mij intens raakte, absoluut! Het is vooral de herkenning en de openheid waarmee ze schrijft, zonder enig oordeel. Het is een eyeopener die onder de huid kruipt en daar na blijft sidderen.

Alles wat ik niet kan zeggen is voor veel vrouwen misschien juist wel een quote. Want hoe vaak overkomt het je niet dat je niet weet hoe je alles kunt zeggen? Bang om onbegrepen te worden of een zeur te zijn? Of dat je de stempel feministisch op je kunt krijgen?

Ik kan iedere vrouw aanraden om dit boek te gaan lezen. Ook al is dit het verhaal van Emilie, het zal veel herkenning opleveren die tot nadenken aanzet. Ik zal dit boek zeker nog eens herlezen. Het is zo’n intens herkenbaar boek dat ik nog steeds onder de indruk ben.

Gelezen voor het blog In de boekenkast