Ockhams scheermes (3.5*)

Chris Bossers heeft al meerdere thrillers geschreven met commissaris Vercammen in de hoofdrol. Dit keer neemt Bossers de lezer mee in Ockhams scheermes naar Alex die twee problemen heeft. Maar wat als een van de problemen hem lijkt op te breken? Wat moet hij dan doen?

Ockhams scheermes begint met het verhaal in Irak 15 jaar eerder. Dit zet gelijk de toon voor het verhaal. Daarna gaat het verhaal verder in Antwerpen waar opnieuw een dode Albanees wordt gevonden en het lijkt erop dat er scherpschutter en seriemoordenaar actief is. Maar als dit het geval is, wie is dan de opdrachtgever? Een zaak waar Vercammen met zijn team mee wordt belast. Daarnaast lezen we ook het verhaal van de familie Pellens die het bedrijf NV Helmans International leiden waar ook Joachim Boydens werkt. Dat er problemen zijn wil men niet echt aan, maar Boydens gaat op onderzoek uit wat hem duur komt te staan. Maar wat hebben deze zaken met elkaar van doen? Is dit toeval of is er nog meer aan de hand dan Vercammen op voorhand kan vermoeden?

Bossers kiest met Ockhams scheermes ervoor om veel personages te verwerken in zijn boek. Dit vraagt voor de lezer die voor het eerst kennis maakt met zijn werk, wel wat aandacht. Want door de korte hoofdstukken is het vele schakelen tussen de gebeurtenissen en personages. Enerzijds geeft dit vaart aan het verhaal, maar anderzijds leest het ook wel wat onrustig. Eenmaal in het verhaal, is de verhaallijn prettig te noemen en zie je de gebeurtenissen voor je. Bossers heeft een vlotte pen waarbij hij humor zeker niet uit de weg gaat. Dat geeft dit verhaal ook een bepaalde mate van luchtigheid, naast de vele doden die de revue passeren. Maar lezend naar het einde kun je als lezer wel zeggen dat je een vermakelijk verhaal hebt gelezen, of kun je dit niet zeggen van een thriller?

Op de cover is te lezen dat het een thriller is, maar het is zeker geen thriller die je op je puntje van je stoel laat zitten, ondanks de soms gruwelijke gebeurtenissen. Alex daarentegen is een personage die ik prettig vond binnen dit verhaal. Hij en Vercammen kon ik het meest appriciëren. De korte hoofdstukken gaven het verhaal veel snelheid en door het op meerdere plekken en landen te laten afspelen, zag je het geheel voor je.

Nadat ik het Ockhams scheermes dichtsloeg, heb ik nog een tijdje nagedacht wat ik nu echt van het verhaal vond. Het is een thriller met humor, maar ook gruwelijke feiten. Toch werd ik niet omver geblazen of had ik de behoefte om het boek het liefst door te blijven lezen. Dit maakt dat ik het boek een net iets hogere ranking geef dan gemiddeld. 3.5 sterren voor Ockhams Scheermes.