Waardig debuut (3.5*)

Oog om oog, tand om tand verscheen eind vorig jaar en nu heeft de auteur een blogtour omheen georganiseerd. Het debuut van Patricia Louisa Rutten kent een bijzondere titel die iedereen wel kent, maar hoe zou ze deze in het verhaal verweven?

In het verhaal maken we kennis met Louise die besluit om alleen op vakantie te gaan in Frankrijk. Ze pakt haar tent en spullen in en gaat op pad. Een van de dingen waar ze niet tegen kan is dierenleed en dat komt ook veelvuldig naar voren in haar tocht door de Dordogne. Maar als haar pad die van Harry kruist blijkt ook hij zo zijn achtergrond te hebben. Hij is opgevoed door zijn oma samen met zijn broertje en ook hij is op zoek naar een andere invulling van zijn leven die niet makkelijk was. Maar waarom kruizen juist deze twee hun paden en wat zal het hun brengen?

Toen ik begon aan Oog om oog, tand om tand, moest ik erg wennen aan de schrijfstijl die bijna vertellend is. Hierdoor voelde ik enige afstand tussen de lezer en de personage. Het dierenleed waar Louise tegen aanloopt had voor mij een minder prominente rol mogen hebben in het boek. Ik vond het niet altijd wat toevoegen aan het verhaal, wat ik wel kan waarderen waren de quotes die door het boek verwerkt werden. Ik vond dit juist kracht geven aan de rol van Louise die anders wel heel zwak was geweest. Ik had het idee dat de auteur zich meer comfortabel voelde om de rol van Harry te verwerken in dit debuut.

Rutten heeft met Oog om oog, tand om tand een waardig debuut geschreven. Ik kwam wel pas laat in het verhaal en dat maakte dat ik boek in eerste instantie wat links liet liggen. Dit alles heeft te maken met de schrijfstijl die mij minder lag. Dit is natuurlijk een persoonlijke leeservaring. Ik had graag meer binding met de hoofdpersonages gevoeld. AL met al kan Rutten trots zijn dat haar boek op de markt is terechtgekomen. Ik las het boek meer voor tussendoor. Ik geef Oog om oog, tand om tand daarom 3.5 sterren.