Lezersrecensie
Kun je overleven op de Weg des doods?
Weg des doods van Christopher Golden is een thriller waar al heel positief op werd gereageerd in het buitenland. Nu is het boek met de intrigerende cover ook in Nederland beschikbaar en mocht ik het boek alvast vooruit lezen. Wat was mijn leeservaring? Ben ik net zo enthousiast als de lezers uit het buitenland?
Documentaire producent Felix Teigland en zijn beste vriend en tevens cameraman Jack Prentiss vertrekken naar het koude Noord-Siberië om daar een documentaire te maken over de weg des doods. Ze weten van te voren dat dit geen makkelijke klus zal gaan worden, maar ze gaan de uitdaging aan. Eenmaal rijdende over de Kolyma snelweg, die de naam van de weg des doods draagt, komen ze al snel in een verlaten omgeving terecht waar het enorm koud is. Af en toe komen ze in een dorpje om te tanken en even wat te eten, maar daar is ook alles mee gezegd. Wanneer ze hun gids oppikken voor hun documentaire kunnen ze niet weten dat hun reis een wel heel bijzondere wending zal krijgen. Als ze Una het nichtje van de gids alleen in het dorp aantreffen weten ze direct dat het goed mis is. Maar hoe kunnen ze haar redden en zorgen dat ze veilig een heenkomen vinden als blijkt dat er gedaantes zijn die andere plannen hebben? Ze vluchten terug naar waar ze vandaan kwamen, maar kunnen ze het gevaar wel achter zich houden op de weg des doods of zullen zij ook als een van de velen lijken worden die onder de Kolyma snelweg liggen?
De Weg des doods is een verhaal die heel langzaam begint en het duurt echt wel even voor de lezer in het verhaal wordt getrokken. Golden wil de sfeer van de kou en het onheilspellende graag overbrengen aan de lezer, maar het wordt pas interessant als ze het negenjarige nichtje treffen en het een overlevingstocht wordt voor de overblijvers. Want dat het gevaar heel dichtbij ligt dat is wel zeker, maar wat is de echte reden dat ze worden achtervolgd en worden aangevallen? Die vraag weet Golden goed in te pakken en dat maakt dat je als lezer wil doorlezen.
Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik Weg des doods niet helemaal mijn ding vond. Ik had de quote gelezen van Steven King, maar was zo naïef om te denken dat het boek niet al te fantasierijk geschreven zou zijn. Want de gebeurtenissen zijn natuurlijk heel ongeloofwaardig en kunnen niet echt gebeurd zijn. Dat is niet de thrillerfactor die ik normaal gesproken zou kiezen. Maar dit loslatende, kan ik niet anders dan toegeven dat het verhaal wel goed is uitgewerkt en de lezer bij het verhaal blijft. houden.
Weg des doods kan zomaar een boek zijn die in Nederland veel lezers kan vermaken. Het is een letterlijk en figuurlijk een sterk verhaal die binnen de leeswensen van de lezer moet vallen, maar dat wordt je zeker beloont met een vermakelijk verhaal die langzaam begint, maar als een sneltrein eindigt. Ik geef het 4 sterren.
Documentaire producent Felix Teigland en zijn beste vriend en tevens cameraman Jack Prentiss vertrekken naar het koude Noord-Siberië om daar een documentaire te maken over de weg des doods. Ze weten van te voren dat dit geen makkelijke klus zal gaan worden, maar ze gaan de uitdaging aan. Eenmaal rijdende over de Kolyma snelweg, die de naam van de weg des doods draagt, komen ze al snel in een verlaten omgeving terecht waar het enorm koud is. Af en toe komen ze in een dorpje om te tanken en even wat te eten, maar daar is ook alles mee gezegd. Wanneer ze hun gids oppikken voor hun documentaire kunnen ze niet weten dat hun reis een wel heel bijzondere wending zal krijgen. Als ze Una het nichtje van de gids alleen in het dorp aantreffen weten ze direct dat het goed mis is. Maar hoe kunnen ze haar redden en zorgen dat ze veilig een heenkomen vinden als blijkt dat er gedaantes zijn die andere plannen hebben? Ze vluchten terug naar waar ze vandaan kwamen, maar kunnen ze het gevaar wel achter zich houden op de weg des doods of zullen zij ook als een van de velen lijken worden die onder de Kolyma snelweg liggen?
De Weg des doods is een verhaal die heel langzaam begint en het duurt echt wel even voor de lezer in het verhaal wordt getrokken. Golden wil de sfeer van de kou en het onheilspellende graag overbrengen aan de lezer, maar het wordt pas interessant als ze het negenjarige nichtje treffen en het een overlevingstocht wordt voor de overblijvers. Want dat het gevaar heel dichtbij ligt dat is wel zeker, maar wat is de echte reden dat ze worden achtervolgd en worden aangevallen? Die vraag weet Golden goed in te pakken en dat maakt dat je als lezer wil doorlezen.
Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik Weg des doods niet helemaal mijn ding vond. Ik had de quote gelezen van Steven King, maar was zo naïef om te denken dat het boek niet al te fantasierijk geschreven zou zijn. Want de gebeurtenissen zijn natuurlijk heel ongeloofwaardig en kunnen niet echt gebeurd zijn. Dat is niet de thrillerfactor die ik normaal gesproken zou kiezen. Maar dit loslatende, kan ik niet anders dan toegeven dat het verhaal wel goed is uitgewerkt en de lezer bij het verhaal blijft. houden.
Weg des doods kan zomaar een boek zijn die in Nederland veel lezers kan vermaken. Het is een letterlijk en figuurlijk een sterk verhaal die binnen de leeswensen van de lezer moet vallen, maar dat wordt je zeker beloont met een vermakelijk verhaal die langzaam begint, maar als een sneltrein eindigt. Ik geef het 4 sterren.
2
Reageer op deze recensie
