Afsluiting van trilogie

'Droom naar de toekomst' is het derde en laatste deel in de rode draad trilogie. Na het lezen van het eerste en tweede deel, en zeker na het einde van het tweede deel, was ik benieuwd hoe het af zou lopen met hoofdpersoon Flora. In dit boek lijkt Flora de rust gevonden te hebben die ze zocht. Ze is niet meer obsessief bezig met mannen en relaties, en heeft zelfs een man als goede vriend. Ze gaat schilderen en begint langzaamaan een structuur te krijgen in haar leven. Ze besluit om weer te reizen, en begint in Marokko. Na een bezinningstocht door de woestijn krijgt ze echter een zwaar ongeluk en belandt in het ziekenhuis. Terwijl ze in coma ligt, krijgt ze een kijkje in het hiernamaals en in haar eigen toekomst. Op die manier ontdekt ze dat haar leven nog meer in petto voor haar heeft dan ze dacht.

Ook dit boek leest vlot. Je leeft met Flora mee, die probeert de zin van haar leven te begrijpen, haar spiritualiteit te volgen en daarnaast ook gewoon contact te houden met haar kinderen, zussen en vrienden. Leuk om te zien waar de spiritualiteit van Flora uiteindelijk naar leidt. Ik vond het stuk van Flora in het hiernamaals wat minder fijn om te lezen. Haar gids Harmen legt haar van alles uit over zielen, hoe ze met elkaar verbonden zijn en keuzes maken over hun levens op aarde, en ook over hoe mensen in verbinding kunnen komen met de natuur en met hun intuïtie. Dit kwam op mij nogal 'uitleggerig' over, en het was mij ook niet duidelijk waarom Harmen dit aan Flora moet uitleggen, zij weet het immers voor het grootste deel al. En dat iedereen daar in het hiernamaals zo heerlijk vredig vertoeft is natuurlijk hartstikke mooi, maar haalt wel de spanning uit het verhaal. Ook in de toekomst is er weinig spanning; het ene na het andere komt op zijn pootjes terecht en iedereen is gelukkig. Ik vond het een mooie afronding van het verhaal, maar vond het eerste boek toch wel een heel stuk spannender om te lezen.