Wereld vol gemene en verknipte mensen

In 'Toen kwam Elise' is het de zeer nabije toekomst, en is de wereld grondig verslechterd. Hoofdpersoon Clement heeft het nog redelijk goed voor elkaar. Totdat jeugdliefde Elise, samen met hulphond Magnus, hem opzoekt om de enorme gaten in haar geheugen te vullen. Clement en Elise hernieuwen hun relatie en moeten daardoor vluchten. Wanneer ze een nieuw leven hebben opgebouwd, worden ze verraden en uit elkaar gehaald. Ze worstelen ieder met eigen problemen, terwijl de wereld om hen heen steeds verder instort.

Je leest wisselend vanuit deze drie personages, Clement, Elise en hond Magnus, en het zijn drie heel verschillende perspectieven. Er is zo veel aan de hand in de wereld en in de levens van deze drie personages, dat je blijft lezen om uit te vinden hoe het nu zit. Het is vlot geschreven, er gebeurt veel, soms is het wat te plat naar mijn smaak, maar de vaart zit er goed in en je ontrafelt stukje bij beetje wat meer van de achtergrond van de personages.

De wereld is gruwelijk geworden, er lijkt geen liefde meer te zijn, geen mededogen. Familie is niets meer waard, verraad ligt overal op de loer. Velen zijn op macht belust, en houden anderen door middel van geweld onder de duim. De rest van mensheid lijkt uit slappe, zielige mensen te bestaan. Je vraagt je steeds af hoe dit allemaal ontstaan is, hoe het kan dat het zo ver gekomen is.

Aan het einde van het boek bleef ik nog met een hoop vragen zitten, zoals waarom loopt het op deze manier af voor Clement? Dat vond ik jammer. Het voelt alsof mij de clou van het verhaal ontgaat, maar misschien is die er gewoon niet.