De mooiste titel ooit!

In ‘Een plek waar eenzaamheid niet bestaat’ volgen we de inwoners van dorpje Black Valley op een doodgewone dinsdagavond. Anna besluit haar man John te verlaten en naarmate het verhaal vordert komen we er achter dat alle inwoners van het dorp op een bepaalde manier met elkaar verbonden zijn.

Elk hoofdstuk is vanuit een ander personage geschreven. Het duurde daardoor heel even voor mij om in het verhaal te komen. Ik heb nogal wat concentratieproblemen de laatste tijd en ik dacht dat het aan mijn concentratie lag dat ik nog niet helemaal begreep wie wie was, en wat de personages met elkaar te maken hebben. Maar dat werd gelukkig al snel duidelijk. Mijn tip is om gewoon te beginnen te lezen en een beetje los te laten dat je nog niet alles begrijpt want dat is de manier waarop het boek geschreven is.
Als je er eenmaal in zit leest het verhaal heel vlot en doordat de personages eigenlijk allemaal wel iets mysterieus hebben en er steeds een klein stukje van de sluier wordt opgelicht, blijft dat smaken naar meer. De hoofdstukken zijn ook best kort dus ik werd steeds verleid om toch nog één hoofdstuk te lezen en dan zou ik echt stoppen en verdergaan met mijn to-do list van die dag. Heerlijk, zulke boeken! ⭐️⭐️⭐️⭐️ En graag nog een extra pluim voor één van de mooiste titels ooit, ‘Een plek waar eenzaamheid niet bestaat’. ♥️