Prachtig en hoopvol jeugdboek over omgaan met rouw

Het meisje in dit verhaal brengt de zomer door bij haar grootouders aan een afgelegen fjord. Haar vader is net overleden. Ze huilt niet, want je hebt toch niks aan tranen.

‘Ik vraag me af of grote dieren meer verdriet hebben dan kleine omdat ze zo groot zijn. Walvissen en olifanten en zo. Bij mensen is het net andersom. Kinderen huilen meer dan volwassenen. Tenminste, de meeste kinderen. Ik niet. Ik wil niet, want dat haalt niets uit. Dat weet ik, omdat ik het al geprobeerd heb. Aan tranen heb je toch niks.’

Dit is een prachtig en meeslepend jeugdboek. Het gaat niet alleen maar over verdriet, er zijn ook veel mooie momenten. De opa en oma in het verhaal zijn geweldige mensen waar ik ook echt van ben gaan houden.
Een mooi boek over het omgaan met rouw en verlies en verdriet durven toelaten. Een aanrader voor iedereen vanaf 10 jaar!