Nederlandse feelgood

Landgoed Rosaville – Het Koetshuis is het romandebuut van de Nederlandse schrijfster Karin Quint. Het is het eerste deel van een serie over landgoed Rosaville, hoewel dat niet echt duidelijk wordt aangegeven op de kaft of in het boek zelf. Het verhaal heeft ook een gesloten einde, dus ik vraag mij af of de vervolgboeken nog verder gaan over dezelfde personages of dat er dan andere hoofdrolspelers komen.

Het boek heeft een prettig schrijfstijl en leest heel snel weg; ik heb het uiteindelijk in één avond uitgelezen. Het is leuk dat er eens een feelgood-serie in ons eigen Nederland speelt, dat heeft iets herkenbaars. Wel vind ik dat de verwachtingen die in de flaptekst worden gewekt, niet helemaal uitkomen. Als je de flaptekst leest, verwacht je namelijk een wisselende verhaallijn, van grootmoeder Anne in het verleden en van kleindochter Laura in het heden. Maar de verhaallijn van grootmoeder Anne is alleen te lezen in enkele dagboekfragmenten en eigenlijk is haar verhaallijn niet zo heel erg boeiend; ze is verliefd op een rijke jongeman die haar niet al te best behandeld en je ziet als lezer al van verre aankomen dat dit helemaal niets gaat worden. Ik had dan ergens ook een buitenechtelijk kind of zoiets verwacht, maar de verhaallijn eindigde heel braaf; de relatie gaat uiteindelijk uit en Anne trouwt met haar grote liefde, de grootvader van Laura.

Wat dat betreft is de verhaallijn van kleindochter Laura een stuk interessanter. Laura komt uit een gebroken gezin, maar toch is haar complete modern family heel gezellig met elkaar. Laura kan het ontzettend goed vinden met haar stiefvader Kees en haar oudere stiefzus Hannah en eigenlijk het minste met haar biologische moeder. Ze heeft ook nog contact met haar biologische vader en diens tweede vrouw. Ik vond dit allemaal wel heel erg gezellig, ik hoop van harte dat het er in samengestelde gezinnen zo gezellig aan toe gaat, maar ik vrees dat de werkelijkheid vaak anders is. Stiefvader Kees is een man met geld en hij woont met zijn samengestelde gezin op landgoed Rosaville.

Laura studeert af als historicus, maar het is moeilijk werk vinden in deze wereld. Dus regelt haar stiefvader een baantje voor haar bij Tomboy, het televisieproductiebedrijf van Tom Boyard (die achternaam deed mij de hele tijd denken aan Fort Boyard). Tom Boyard was eerst zanger van Boyband, een band ontstaan vanuit een talentenjacht. Nadat de bandleden uit elkaar zijn gegaan is Boyard – net als zijn vader – tv-producties gaan maken en het bedrijf maakt dus vooral nieuwe talentenjachten.

Laura heeft helemaal niets met televisie en kijkt er zelden naar. Ook met boybands heeft ze niets. Ze is aangenomen om het privé-archief van Toms overleden vader uit te zoeken, een man met wie hij een slechte relatie had en van wie hij het liefste helemaal niets meer wil bewaren. Tom Boyard lijkt nog veel meer problemen te hebben; de lopende talentenjacht lijkt te gaan floppen, zijn moeder is overleden aan kanker en dan is er nog iets geheimzinnigs aan hem. Laura vindt Tom in het begin helemaal niet aardig, al op haar eerste dag veroorzaakt ze een ongelukje waar hij bij betrokken is. Haar stiefzus Hannah en haar vriendin Emina zeuren haar voortdurend aan haar hoofd over hoe Tom Boyard in het echt is, maar Laura vindt hem totaal niet interessant. Maar langzaam gaat ze hem steeds aardiger vinden en hij blijkt ondanks al zijn successen een erg eenzame man te zijn. Als ze dan eindelijk achter zijn geheim komt, lijkt dat alsnog een breuk in hun prille relatie te veroorzaken. Of alles goed komt? Dat moet je zelf maar lezen.

Wat ik dan toch een klein beetje jammer vond is dat Laura geschiedenis heeft gestudeerd, maar dat ze niet echt erg diep in de geschiedenis van Landgoed Rosaville duikt. Er komen wel kort wat verhalen over markante eerdere bewoners langs, maar dat is geen hoofdverhaallijn. Ik ben benieuwd of we in de rest van de serie nog wat meer over de geschiedenis van Rosaville te weten komen.

Ik wil uitgeverij Luitingh-Sijthoff bedanken voor het recensie-exemplaar.