Had er meer van verwacht!

Het wilde eiland speelt zich af in 1930. De eigenzinnige Effie woont met haar vader in het enige dorpje op het kleine, afgelegen eiland St Kilda, aan de westkust van Schotland. Het leven is zwaar, maar Effie kent alleen dit eenzame en avontuurlijke bestaan midden in de prachtige natuur, tussen de hoge rotsen en ruwe zee. Als de jonge Lord Sholto het eiland bezoekt, voelt Effie zich meteen tot hem aangetrokken. Door heet onverschrokkenheid en klimtalent tijdens een expeditie maakt ze een onuitwisbare indruk op de Lord. Dan moet die bewoners van St Kilda worden geëvacueerd naar het vaste land. Effie kan maar moeilijk aarden en ze mist Lord Sholto. Maar dan komt ze hem opnieuw tegen en wordt het haar erg duidelijk dat ze uit twee verschillende werelden komen.

Eerder las ik al een aantal boeken van Karen Swan die me erg goed bevielen. Toen ik dit boek zag, een eerste deel in een historische serie, was mijn aandacht meteen getrokken.

Het wilde eiland begint met een pakkende proloog. We lezen hier over de drie dochters van Kilda. Een mooi begin en ook nieuwsgierigmakend!

Het lezen van het verhaal viel me zeker de eerste helft niet mee. Het boek heeft veel namen, veel details en het verhaal gaat tergend langzaam. Het kabbelt maar wat en de aandacht vasthouden is erg moeilijk. Als je bijna op de helft van het boek bent krijg je het idee dat er wat meer vaart in komt en dat het verhaal gaat lopen. Er zijn dan diverse gebeurtenissen die je aandacht weer trekken en het leest vanaf dat punt zeker fijn verder.

Swan heeft in dit verhaal de natuur van St Kilda ruimschoots beschreven. Dit heeft ze erg goed gedaan. Prachtig hoe ze de bloemen, planten, vogels en ruige natuur van dit eiland beschrijft. Ondanks dat het verhaal me niet meteen pakte waande ik me wel bij de mensen op St Kilda. Ook krijg je als lezer op een mooie manier een stukje geschiedenis van dit eiland mee. Swan vertelt hierover ook nog iets in haar nawoord.

De personages bleven voor mij oppervlakkig. Het krijgen van een band met Effie en Lord Sholto vond ik erg moeilijk. Ze bleven voor mij op een afstand. De emoties en de gevoelens die toch gepaard gingen met deze mooie mensen raakten me helaas niet. Het verhaal stond te ver van me af om een band met ze te krijgen.

Al met al een boek met heel wat plussen en minnen. Ik had er, gezien mijn ervaringen met de boeken van Swan, meer van verwacht en bleef dan ook ietwat teleurgesteld achter. Gelukkig was het einde van het boek zoals ik verwacht had maar toch bleven er ook wat open eindjes. En dit laatste vond ik eigenlijk teleurstellend, maar ook wel weer logisch gezien het feit dat er nog twee delen zullen verschijnen.

Het volgende deel in de serie komt in september a.s. uit. Of ik dit ga lezen? Daar moet ik nog eens een nachtje over slapen!