Paginakiller

Ik heb "Meisje uit Brooklyn" gelezen als een sneltrein. De personages waren goed neergezet. Hun verhalen kwamen ten gepaste tijden tot hun recht. En pasten in elkaar. Net daarom bleef de spanning er het hele boek in.
De omkoopbaarheid van mensen wordt flink neergezet, zoals bijvoorbeeld de agent Angeli.
Er zitten het hele verhaal losse eindjes in. Het feit dat je wil doorlezen om te weten te komen wat het een met het ander te maken heeft, geeft aan hoe vlot Musso schrijft. Met vaak een kleine cliffhanger na een hoofdstuk. Ze komen allemaal samen in de laatste hoofdstukken.
Eén personage verrast nog, al had ik ergens onderweg op die sneltrein een flitsgedachte 'hij toch niet?!' Hij dus ook. Dat had wel meer aandacht mogen hebben. Het enige punt waar ik het gevoel had, dat het verhaal afgehaspeld werd.

Er stonden ook leuke tips in hoe een schrijver te werk gaat. Ze pasten in het verhaal en aangezien schrijvers vaker tot zijn personages behoren, is dat wel goed gezien.

Waarom geen vijf sterren? Ik hoop nog meer verrast te worden in een volgend boek van Musso, van wie ik stilaan fan word.

Blijven schrijven monsieur Musso!